Jānis Pujats: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
,,...potem proboszcz w Rudzatu i..." --> ,,...potem jako proboszcz w Rudzatu i..." |
||
Linia 58:
W 1948 ukończył gimnazjum w [[Rzeżyca|Rzeżycy]], później studiował w Seminarium Teologicznym w [[Ryga|Rydze]] (1948–1951). Po jego likwidacji przez władze komunistyczne 18 stycznia 1951 arcybiskup Rygi [[Antonijs Springovičs]] podjął decyzję o potajemnym wyświęceniu wszystkich kleryków, którzy osiągnęli co najmniej trzeci rok studiów. Był w tym gronie i Pujats, który przyjął święcenia 29 marca 1951 w swojej prywatnej kaplicy. Po przywróceniu Seminarium w 1952 otrzymał tytuł doktora nauk teologicznych.
Jānis Pujats pracował następnie jako wikary w miejsowościach Zosna i Berzos, potem jako proboszcz w Rudzatu i Stirniene w [[Łatgalia|Łatgalii]]. W 1958 osiadł w Rydze, gdzie był proboszczem kilku parafii, a od 1966 wykładał w Seminarium Teologicznym. W 1974 został inspektorem tego seminarium. Otrzymał honorowy tytuł kapelana Jego Świątobliwości (14 listopada 1972).
Od listopada 1979 do grudnia 1984 pełnił funkcję wikariusza generalnego archidiecezji Ryga, od 1981 był jednocześnie archiprezbiterem Katedry Św. Jakuba w Rydze. W latach 1984–1987 sekretarz komisji liturgicznej i wikariusz kościoła seminaryjnego Św. Franciszka w Rydze, od 1986 ponownie inspektor Seminarium Teologicznego, 1987–1991 dziekan dekanatu Ryga. W lutym 1988 otrzymał tytuł papieskiego prałata honorowego. Kierował komisją ds. wdrażania reform liturgicznych [[Sobór Watykański II|Soboru Watykańskiego II]] w parafiach łotewskich, opracował pierwszy mszał w języku łotewskim.
| |||