Marceli II: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
usunięcie nadmiarowych linków do dat, źródła/przypisy |
uźródłowienie |
||
Linia 15:
|miejsce śmierci = [[Rzym]]
|1. funkcja = Papież
|1. funkcja - okres = 9 kwietnia
|2. funkcja =
|2. funkcja - okres =
Linia 42:
==Biografia==
===Wczesne życie===
Był synem pisarza Świętej Penitencjarii Apostolskiej<ref name="Kelly" />. Jedna z jego sióstr była matką [[Robert Bellarmin|Roberta Bellarmina]] – jednego z doktorów Kościoła. Marcelin odbył studia w
W 1539 został mianowany [[administrator apostolski|administratorem]] diecezji Nicastro, choć [[sakra|sakrę]] przyjął dopiero po elekcji na papieża<ref name="FIU">{{cytuj stronę | url = http://www2.fiu.edu/~mirandas/bios1539.htm#Cervini | tytuł = Cervini, Marcello | opublikowany = The Cardinals of the Holy Roman Church | język = en | data dostępu = 2013-07-20}}</ref>. 10 grudnia tego 1539 został kreowany [[kardynał]]em prezbiterem<ref name="FIU" />. Cervini uchodził za człowieka uczonego i bibliofila, dzięki czemu [[Paweł III (papież)|Paweł III]] mianował go w 1548 prefektem [[Biblioteka Watykańska|Biblioteki Watykańskiej]]<ref name="Wollpert">{{cytuj książkę | nazwisko = Fischer-Wollpert | imię = Rudolf | tytuł = Leksykon papieży | wydawca = Znak | miejsce = Kraków | data = 1996 | strony = 134 | isbn = 83-7006-437-X }}</ref>. Był także [[legat papieski|legatem]] na [[Sobór trydencki|Soborze trydenckim]]<ref name="Wollpert" />.
Marcelin mógł zostać papieżem już w 1550, kiedy grono głosujących na konklawe było niesłychanie podzielone. Po 26 dniach obrad skłaniano się więc do rozwiązania kompromisowego, a był nim wybór kardynała Cerviniego. Niestety ten 29 grudnia 1549 zachorował (miał gorączkę) i opuścił konklawe udając się do domu. Wobec tego ostatecznie wybrano [[Juliusz III|Jana Marię Ciocchi del Monte]], który przybrał imię Juliusza III.▼
▲Marcelin mógł zostać papieżem już w 1550, kiedy grono głosujących na [[konklawe]] było niesłychanie podzielone. Po 26 dniach obrad skłaniano się więc do rozwiązania kompromisowego, a był nim wybór kardynała Cerviniego. Niestety ten 29 grudnia 1549 zachorował (miał gorączkę) i opuścił konklawe udając się do domu. Wobec tego ostatecznie wybrano [[Juliusz III|
Nie minęło pięć lat gdy Juliusz zmarł. Zwołano nowe konklawe, na którym przebieg obrad był podobny (trwało jednak znacznie krócej). Kandydaci reprezentowali albo politykę profrancuską, albo procesarską (reformatorzy Kościoła). Po czterech dniach zadecydowano o kompromisie i wyborze neutralnego Cerviniego. Co ciekawe po przedstawieniu nowemu papieżowi głosów okazało się, że oprócz niego samego wszyscy wskazali go na nowego następcę [[Piotr Apostoł|św. Piotra]]. Cervini głosował na Giampietro Carafę.▼
===Elekcja i pontyfikat===
▲Nie minęło pięć lat, gdy Juliusz zmarł. Zwołano nowe [[konklawe 1555 (Marceli II)|konklawe]], na którym przebieg obrad był podobny (trwało jednak znacznie krócej). Kandydaci reprezentowali albo politykę profrancuską, albo procesarską (reformatorzy Kościoła)<ref name="Kelly" />. Po czterech dniach zadecydowano o kompromisie i wyborze neutralnego Cerviniego. Co ciekawe po przedstawieniu nowemu papieżowi głosów okazało się, że oprócz niego samego wszyscy wskazali go na nowego następcę [[Piotr Apostoł|św. Piotra]]. Cervini głosował na Giampietro Carafę. Papież elekt postanowił zachować swoje imię (dotychczas był ostatnim papieżem, który tak zrobił)<ref name="Wollpert" />.
Marcelin ogłosił, że chce zreformować Kościół<ref name="Kelly" />. Jednak najpierw trzeba było zająć się obchodami [[Wielki Tydzień|Wielkiego Tygodnia]] i [[Wielkanoc]]y. Papież wyraźnie zbladł i zachorował. Mimo to prowadził korespondencję z ambasadorami Francji i Hiszpanii, którym nakazał zakończyć waśnie pomiędzy tymi państwami. W przeciwnym razie zagroził, że nie będzie wysyłał tam nuncjuszów i legatów, ale pojawi się tam osobiście i potępi winnych sporów.
W przeciwieństwie do wielu swoich poprzedników Marcelin II nie obsadził swoimi krewnymi żadnego stanowiska kościelnego. Co więcej, zabronił dzieciom swojego przyrodniego brata wizytować go w formie oficjalnych audiencji papieskich<ref name="Kelly" />.
Ostatnim rozporządzeniem papieża był nakaz kontroli nad wydatkami Stolicy Apostolskiej<ref name="Kelly" />. Nie doczekał realizacji tego zalecenia. 28 i 29 kwietnia 1555 przyjmował na audiencjach kilku kardynałów i księcia [[Ferrara|Ferrary]]. Wieczorem 29 kwietnia skarżył się na trudności w zaśnięciu.
{{Przypisy}}
| |||