Umer Achmołła Atamanow: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dr. meryt.
Linia 1:
'''Umer Achmołła Adamow''', Michaił Atamanow, Ufa Mogomoły Adamow, Umer Achmołła Atamanow (ps. ''Miszka Tatar'') (ur. [[1912]], zm. [[1 czerwca]] [[1943]] w [[Józefów|Józefowie)]] - [[Powstanie zamojskie|zamojski]] partyzant, były oficer [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]].
 
Walczył w stopniu młodszego lejtnanta w 97 pułku piechoty (18 Dywizja Piechoty) na [[Białoruś|Białorusi]]. W [[1941]] roku został ranny w bitwie pod [[Orsza|Orszą]] i wzięty do niewoli. Trafił do obozu jenieckiego w [[Częstochowa|Częstochowie]]. Uciekł z niego w 1942 roku i przedostał się na [[Roztocze (kraina)|Roztocze]], w okolice Józefowa. Tam stworzył ze zbiegłych jeńców oddział partyzancki, który stał się częścią Grupy Opozycyjnej [[Gwardia Ludowa|Gwardii Ludowej]] im. Tadeusza Kościuszki<ref>niektóre źródła podają, że był oddziałem niezależnym i tylko ze względu na sowieckie pochodzenie uznawany był za część GL</ref>. Oddział "Miszki Tatara" przeprowadził wiele zakończonych sukcesem akcji dywersyjnych i bojowych. M.in. [[1 kwietnia]] [[1943]] w rejonie Maziarzy pow. tomaszowski stoczył dwugodzinną walkę z hitlerowską obławą. [[5 kwietnia]] 1943 ostrzelał i uszkodził niemiecki samolot rozpoznawczy. [[24 kwietnia]] oddział im. Kotowskiego wraz z innymi oddziałami śmiałym uderzeniem przerwał pierścień okrążenia i wyszedł na tyły przeciwnika, zadając mu duże straty. [[25 kwietnia]] rozbił we wsi [[Głuche]] [[powiat biłgorajski]] oddział hitlerowski znęcający się nad ludnością cywilną. [[1 maja]] zlikwidował ochronę tartaku w [[Tereszpol]]u, zdobywając sporo amunicji, a sam tartak paląc. [[16 maja]] rozgromił niemiecką obronę tartaków w [[Długi Kąt|Długim Kącie]] i [[Krasnobród|Krasnobrodzie]]. Trzy dni później zaminował tor kolejowy w rejonie stacji kolejowej Zwierzyniec na linii [[Rejowiec]]-[[Rawa Ruska]], wykolejając niemiecki transport wojskowy. Atamanow zginął w czasie obrony wsi Józefów przed niemiecką pacyfikacją. 25 grudnia 1943 został pośmiertnie odznaczony [[Order Krzyża Grunwaldu|Orderem Krzyża Grunwaldu]] III klasy.
 
Z oddziałem Miszki Tatara w obronie Zamojszczyzny współpracowały wielokrotnie inne oddziały partyzanckie, m.in. oddział [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]] [[Hieronim Miąc|Hieronima Miąca]] ''Korsarza''. Oficerowie AK cenili go i szanowali, uważając za świetnego strzelca i jeźdźca i nieustraszonego partyzanta.
Linia 17:
| data = 16-09-2003
| opublikowany = kronikatygodnia.pl}}
* Edward Gronczewski, ''Walczyli o Polskę Ludową'', Warszawa 1982.
* Jerzy Ślaski, ''Polska Walcząca'' t. III, Warszawa 1999.
* Aleksander Mazur, ''Order Krzyża Grunwaldu 1943-1985'', Warszawa 1988.
 
{{DEFAULTSORT:Atamanow}}
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy]]
[[Kategoria:Radzieccy partyzanci]]
[[Kategoria:Radzieccy wojskowi]]