Łapanka: Różnice pomiędzy wersjami

Polski ruch oporu przeprowadził także szereg akcji prewencyjnych, mających na celu powstrzymanie łapanek. Grupy dywersyjno-bojowe [[Kedyw (wojsko)|Kedywu]] podejmowały ataki na samochody policyjne oraz funkcjonariuszy przeprowadzających łapanki. 22 października 1943 grupa bojowa z oddziału „Kosy” obsadziła wylot ul. Ordynackiej na Nowy Świat i ostrzelała z karabinów maszynowych oraz obrzuciła granatami samochód policyjny. W wyniku akcji zginęło dwóch niemieckich policjantów oraz 4 zostało rannych. AK przeprowadziłoprzeprowadziła kilka podobnych akcji w reakcji na nasilające się w Warszawie łapanki uliczne<ref>Henryk Witkowski „Kedyw okręgu warszawskiego [[Armian Krajowa|AK]] w latach 1943-1944”, Warszawa 1984.</ref>. Kolejną formą było także przeprowadzanie zamachów na osoby organizujące łapanki, policjantów oraz urzędników arbeitsamtów. Oddziały AK włamywały się także do niemieckich urzędów pracy kierujących na roboty przymusowe do Niemiec i paliły kartoteki aresztowanych osób oraz niszczyły wyposażenie tych urzędów. Podczas konferencji w sprawie bezpieczeństwa [[Generalne Gubernatortstzwo|GG]] , która odbyła się w Krakowie 15 kwietnia 1943 [[Wilhelm Struve]] relacjonował, że w akcjach wymierzonych przeciw arbeitsamtom zniszczono 11 tych urzędów lub ich kartoteki. Oddziały bojowe AK zlikwidowały także w tzw. [[Akcja Główki|Akcji Główki]] szereg osób odpowiedzialnych za przeprowadzanie łapanek, m.in.:

* 9 kwietnia 1943 AK z wyroku [[Kierownictwo Walki Podziemnej]] AK zlikwidowałozlikwidowała Kurta Hoffmana, kierownika arbeitsamtu w Warszawie przy ul. Długiej, odpowiedzialnego za organizacje łapanek<ref>Władysław Bartoszewski, ''1859 dni Warszawy'', Kraków, 1974.</ref>,