Otto von Bismarck: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, drobne redakcyjne
Linia 78:
Bismarck doskonale zdawał sobie sprawę, iż do zdobycia hegemonii w Niemczech, a w dalszej perspektywie ich zjednoczenie, niezbędne jest pokonanie Austrii. Już wcześniej odrzucił propozycję [[Habsburgowie|habsburskiej]] monarchii, która zakładała podział wpływów na terenie Związku Niemieckiego pomiędzy Prusy i Austrię.
 
Bismarck przede wszystkim próbował stworzyć możliwie jak najszerszą koalicję państw sprzymierzonych z Prusami, lub państw będących mu przychylnych. Do sojuszu udało się wciągnąć premierowi jedynie [[Włochy]]. Francję przekonał do nie mieszania się w przyszły konflikt mglistymi obietnicami [[Cesja (prawo międzynarodowe)|cesji]] terytorialnych na jej rzecz, a także obietnicy poczynionej Napoleonowi III, iż będzie pośredniczył w przyszłych rokowaniach pokojowych. Nie udało się natomiast do swoich planów pozyskać Bismarckowi większości państw niemieckich. Wśród nich było całe południe z [[Bawaria|Bawarią]] na czele, a także [[Hesja-Kassel|Hesja]], [[Nassau (Niemcyksięstwo)|Nassau]] i [[Królestwo Hanoweru|Hanower]] na północy. W celu zapewnienia bezpieczeństwa państwu pruskiemu w nadchodzącym konflikcie, Hesja, Nassau i Hanower zostały zajęte.
 
Bismarck liczył się z tym, iż walka z Austrią może się okazać wyjątkowo ciężka. Nadzieję pokładał premier w armii pruskiej, która od pewnego czasu była intensywnie modernizowana, w czym znaczny udział miał Bismarck, który zdobył niezbędne środki z budżetu.