Stanisław Łąpiński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Kurier Warszawski (dziennik) – zmieniono link(i) do Kurjer Warszawski; zmiany kosmetyczne
Linia 24:
Najstarszy syn Adolfa, nadleśniczego lasów rządowych i Emilii z Duninów-Brzezińskich. Po ukończeniu gimnazjum w [[Kielce|Kielcach]] studiował w [[Szkoła Główna Warszawska|Szkole Głównej w Warszawie]].
 
Pracował początkowo w administracji kolejowej, doraźnie współpracując z prasą warszawską w latach 1873–1876 ale potem był już tylko dziennikarzem. W latach 1893–1895 należał do redakcji „Dziennika dla Wszystkich” w Warszawie.
 
Ok. 1875 r. wyjechał z Warszawy i osiedlił się w Piotrkowie Trybunalskim, współpracując tam z [["Tydzień"|„Tygodniem”]], wszedł wkrótce w skład redakcji czasopisma. Pisywał też korespondencje do [[Słowo (dziennik warszawski)|„Słowa”]], [[Gazeta Polska (1826-1907)|„Gazety Polskiej”]] i [[KurierKurjer Warszawski (dziennik)|„Kuriera Warszawskiego”]].
 
15 stycznia 1898 r. przybył do Łodzi, został członkiem redakcji gazety [[Rozwój (gazeta)|„Rozwój”]]. Pisał na jego łamach recenzje teatralne, sobotnie stałe kroniki tygodniowe (pod pseudonimem „Janusz”), a z czasem objął kierownictwo działu politycznego.
Linia 46:
Był członkiem zarządu Towarzystwa Wpisów i Zapomóg Szkolnych.
 
Brał udział w różnych akcjach społecznych na terenie miasta np. był członkiem komitetu i sekretarzem wielkiej Wystawy Higieniczno-Spożywczej, zorganizowanej w styczniu 1903 dla wsparcia finansowego Pogotowia Ratunkowego w Łodzi (powstałego w 1899 r. z inicjatywy [[Władysław Pinkus|dr Władysława Pinkusa]]<ref>[[Mirosław Zbigniew Wojalski]] ''Pogotowie Ratunkowe'' [W]: ''Działo się w Łodzi…'', wyd. II, Widzewska Oficyna Wydawnicza ZORA Łódź 1996, s. 163 ISBN 83-86699-00-0</ref> i cały czas borykającego się z kłopotami materialnymi).
 
Mimo wytężonej i ciężkiej pracy żył w niedostatku. Nie posiadając własnej rodziny, opiekował się dziećmi nieżyjącego szwagra i siostry Emilii<ref>Wiesława Kaszubina ''Łąpiński Stanisław Jan'' [[Polski Słownik Biograficzny]] t. XVIII (18) 1973 s. 321</ref>.
Linia 61:
== Bibliografia ==
* Andrzej Kempa ''Sylwetki łódzkich dziennikarzy i publicystów'' Oficyna Bibliofilów, Łódź 1991, s. 27
* Wiesława Kaszubina ''Łąpiński Stanisław Jan'' [[Polski Słownik Biograficzny]] t. XVIII (18) 1973 s. 320-321
* Stanisław Rachalewski ''Zastygły nurt życia. Łódź, która odeszła,'' Łódź 1938, s. 79
* Zbigniew Piąstka ''W cieniu alej cmentarnych. Przewodnik po cmentarzach przy ulicach Ogrodowej i Srebrzyńskiej w Łodzi'', [[Towarzystwo Przyjaciół Łodzi]] 1990, s. 58-59.