Nomenklatura (polityka): Różnice pomiędzy wersjami

'''Nomenklatura partyjna''' -– najogólniej oznacza pracowników '''aparatu partyjnego''' (zob. [[partia komunistyczna]]) oraz mianowanych przez władze partyjne urzędników i funkcjonariuszy państwa, organizacji społecznych i administracji przemysłowej.

W żargonie partyjnym nomenklatura oznaczała sformalizowany ściśle '''system mianowań''' na stanowiska. Mówiono np., że stanowisko majstra czy kierownika wydziału w zakładzie pracy jest '''w nomenklaturze Podstawowej Organizacji Partyjnej''' lub '''w nomenklaturze Komitetu Zakładowego PZPR''' (o zatrudnieniu konkretnej osoby decydował KZ [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]], w praktyce zaś jego I Sekretarz); stanowiska wyższe były w nomenklaturze wyższych instancji partyjnych (one decydowały o ich obsadzie) -– Komitetu Fabrycznego, Uczelnianego, Dzielnicowego, Miejskiego, Powiatowego, lub Wojewódzkiego.

O objęciu najwyższych lub szczególnie ważnych stanowisk państwowych, społecznych lub gospodarczych (spis zawierał około 300 tysięcy takich stanowisk) decydowały Wydziały KC lub nawet Sekretariat KC albo [[Biuro Polityczne KC PZPR|Biuro Polityczne]] (były one "„'''w nomenklaturze KC'''"”). Z reguły decyzję przygotowywał formalnie '''Wydział Kadr KC'''. Znacznie mniejsza była liczba członków oligarchii partyjnej, a więc najwyższej warstwy nomenklatury. W ZSRR było to około 3000 osób<ref>[[Rudolf Pichoja]]: ''Historia władzy w Związku Radzieckim 1945-1991'', Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2011, 445 s., ISBN 9788301167219.</ref>.

==Bibliografia Zobacz też ==

== Zobacz teżBibliografia ==