Gabriel Czechowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Robot skopiował szablon {{Kontrola autorytatywna}} z en:Gabriel Czechowicz. |
→„Sprawa Czechowicza” przed Trybunałem Stanu: +wikiźródła |
||
Linia 56:
W grudniu 1927 Czechowicz przekazał na fundusz reprezentacyjny premiera Józefa Piłsudskiego kwotę 8 milionów złotych. Pieniądze te zostały wykorzystane w kampanii wyborczej [[Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem|BBWR]]. Również inne wydatki rządu w związku z nadwyżką w budżecie państwa nie zostały skierowane przez rząd do akceptacji Sejmu{{r|ktobył}}<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Landau|imię=Zbigniew|tytuł=Sprawa Gabriela Czechowicza przed Trybunałem Stanu – wybór dokumentów|miejsce=Warszawa|data=1961|nazwisko2=Skrzeszewska|imię2=Bronisława}}</ref>.
{{Wikiźródła|Dno oka, czyli wrażenia chorego człowieka ze sesji budżetowej w Sejmie}}Czechowicz działał na polecenie Piłsudskiego, zatem odpowiedzialność leżała po stronie premiera, jednak to ministra na wniosek Sejmu postawiono przed Trybunałem Stanu. Józef Piłsudski w artykule ''Dno oka'', będącym ostrą polemiką z atakami sejmu, pozytywnie oceniał swojego ministra: ''Pracą swą uporządkował otrzymany w zupełnym nieporządku system podatków i doprowadził swą pracą państwo do tego, że przykładem świecić może wszystkim innym państwom, gdy Polska przy jego zarządzie skarbem dotąd bilansuje swój budżet, nie deficytem, lecz przewyżką dochodów nad wydatkami''<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Piłsudski|imię=Józef|tytuł=Pisma, tom 9|miejsce=Warszawa |data=1937|strony=146}}</ref>. Sam Czechowicz był również lojalny wobec Piłsudskiego, twierdząc: ''Osiągnięcie wyższego celu mego życia zawdzięczam wyłącznie i jedynie marszałkowi Piłsudskiemu''<ref>Z. Landau, B. Skrzeszewska, op. cit., s. 304.</ref>.
Mimo obrony przez Piłsudskiego, Czechowicz zmuszony został do opuszczenia stanowiska, co nastąpiło 8 marca 1929. Trybunał nie rozstrzygnął jego winy i skierował wkrótce sprawę do ponownego rozpatrzenia przez Sejm. Ten nie zdążył się wypowiedzieć do momentu nowych wyborów. Sanacja po wygranych wyborach w 1930 zalegalizowała przekroczenia budżetowe. Nowy minister skarbu, [[Ignacy Matuszewski]], kontynuował politykę Czechowicza.
| |||