Geminiani był przede wszystkim wirtuozem skrzypiec, jego uczniowie nazywali go ''Il Furibondo'' – ''szaleniec''. Sam uczył się gry i komponowania u [[Alessandro Scarlatti|Scarlattiego]], [[Carlo Ambrogio Lonati|Lonatiego]] i [[Arcangelo Corelli|Corellego]]. Od roku [[1711]] był kapelmistrzem[[kapelmistrz]]em w [[Neapol]]u. W [[1714]] roku wyjechał do [[Londyn]]u, gdzie został protegowanym Williama Capela, 3. [[Hrabia Essex|hrabiego Essex]]. W roku [[1715]] grał wspólnie z [[Georg Friedrich Händel|Georgiem Friedrichem Händlem]] dla dworu [[Jerzy I Hanowerski|Jerzego I Hanowerskiego]]. Grającemu na skrzypcach Geminianiemu akompaniował Händel na klawesynie[[klawesyn]]ie. Obaj kompozytorzy cenili się nawzajem i przyjaźnili.
Geminiani żyłŻył w Londynie komponując i grając, zajmował się także kolekcjonowaniem dzieł sztuki. Po wieloletnim pobycie w [[Paryż]]u, powrócił do Londynu w [[1755]]. W [[1761]] roku podczas wizyty w Dublinie[[Dublin]]ie służący skradł mu [[Partytura|partyturę]] utworu, nad którym Geminiani długo pracował. Stratę rękopisu Geminianimuzyk przeżył tak głęboko, że odbiło się to na jego zdrowiu i miało stać się przyczyną wcześniejszej śmierci.
Geminiani byłBył autorem wielu ''[[concerto grosso|concerti grossi]]''. W 1751 roku w Londynie ukazała się jego ''Art of Playing the Violin''. Był też autorem ''Guida harmonica'' oraz ''Art of Playing the Guitar''.
