Partia Ludowo-Demokratyczna (Polska): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
rozbud.
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
{{Inne znaczenia|polskiej partii politycznej|[[Partia Ludowo-Demokratyczna (ukraińska)]]}}
{{Partia polityczna infobox
|nazwa = Partia Ludowo-Demokratyczna
Linia 7 ⟶ 8:
|rozwiązana = 13 marca 2005
|ideologia = [[socjaldemokracja]]
|organizacja młodzieżowa = Towarzystwo Promocji Młodych (do 2002),<br />Młodzi PLD
|liczba = ok. 5 tys. (2004)
|kolory =
Linia 13 ⟶ 14:
|adres siedziby = [[Ulica Piękna w Warszawie|ul. Piękna]] 3A,<br />00-539 [[Warszawa]]
}}
'''Partia Ludowo-Demokratyczna''' ('''PLD''') była polską centrolewicową [[partia polityczna|partią polityczną]], działającą w latach 1998–2005.
 
== Historia ==
PLD została założona w 7 stycznia 1998, zaś zarejestrowana 19 lutego tego samego roku. Założycielem i przewodniczącym zarządu krajowego był od początku istnienia partii poseł i były wicepremier [[Roman Jagieliński]], który opuścił wcześniej [[Polskie Stronnictwo Ludowe]], krytykując tę partię za klasowy charakter, konserwatyzm i eurosceptycyzm. Wśród założycieli PLD znalazł się m.in. były marszałek Sejmu kontraktowego [[Mikołaj Kozakiewicz]]. Początkowo PLD określała się jako partia [[centrum (opcja polityczna)|centrowa]], jednak szybko przybrała charakter [[centrolewica|centrolewicowy]]. W [[Wybory prezydenckie w Polsce w 2000 roku|wyborach prezydenckich w 2000]] poparła [[Aleksander Kwaśniewski|Aleksandra Kwaśniewskiego]]. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku|wyborach parlamentarnych w 2001]] i [[Wybory samorządowe w Polsce w 2002 roku|wyborach samorządowych w 2002]] działacze PLD startowali z list koalicji [[Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy|SLD-UP]]. 30 lipca 2002 PLD weszła w sojusz ze [[Stronnictwo Demokratyczne|Stronnictwem Demokratycznym]]. Docelowo miało dojść do połączenia obu partii, co jednak nie nastąpiło. Młodzieżówką PLD było początkowo Towarzystwo Promocji Młodych (pod przewodnictwem [[Mariusz Lipiński|Mariusza Lipińskiego]]), które 20 kwietnia 2002 weszło w skład Sojuszu Młodej Lewicy (ówczesnej młodzieżówki [[Sojusz Lewicy Demokratycznej|SLD]])<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.lewica.pl/index.php?id=825|autor=Bożydar Lewicki|tytuł=Warszawa: Zjednoczenie SML i TPM|opublikowany=lewica.pl|data=20 kwietnia 2002}}</ref>. Później powstała nowa organizacja – Młodzi Partii Ludowo-Demokratycznej (jej szefem był Dariusz Woźniak).
 
Jako kandydaci PLD w 2001 mandaty w [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmie]] IV kadencji uzyskali Roman Jagieliński i [[Wojciech Domaradzki]] (który wkrótce przeszedł jednak do SLD). 3 kwietnia 2002 powstało koło poselskie PLD, po tym jak do Romana Jagielińskiego (który opuścił tego dnia klub SLD) dołączyli dwaj posłowie wybrani z list [[Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej|Samoobrony RP]] ([[Józef Głowa]] i [[Krzysztof Rutkowski (detektyw)|Krzysztof Rutkowski]]). Koło podjęło współpracę z koalicją rządową SLD-PSL-[[Unia Pracy|UP]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.lewica.pl/?id=767&tytul=PLD---nowe-ko%B3o-poselskie|autor=Barbara Nowacka|tytuł=PLD – nowe koło poselskie|opublikowany=lewica.pl|data=3 kwietnia 2002}}</ref>. Z czasem do PLD dołączali kolejni posłowie (wybrani z list SLD-UP, Samoobrony RP i PSL). 14 marca 2003 (krótko po opuszczeniu przez PSL koalicji rządowej) koło PLD (wówczas sześcioosobowe) zawarło koalicję parlamentarną z SLD i Unią Pracy<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.lewica.pl/index.php?id=1622|autor=Daniel Kryś|tytuł=SLD-UP + 6|opublikowany=lewica.pl|data=14 marca 2003}}</ref>. Oprócz tego PLD współpracowała w ramach Porozumienia Kół Parlamentarnych z [[Polski Blok Ludowy|Polskim Blokiem Ludowym]] i [[Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe|Stronnictwem Konserwatywno-Ludowym]]. 23 stycznia 2004 liczące 10 posłów koło PLD, dwaj posłowie [[Polska Racja Stanu|Polskiej Racji Stanu]] (w tym szef tej partii [[Zbigniew Witaszek]]) oraz trzej posłowie niezrzeszeni (szef [[Krajowa Partia Emerytów i Rencistów|Krajowej Partii Emerytów i Rencistów]] [[Tomasz Mamiński]], szef Chrześcijańskiej Demokracji [[Leszek Zieliński]] oraz odwołany wcześniej z funkcji ministra zdrowia [[Mariusz Łapiński]]) utworzyli [[Federacyjny Klub Parlamentarny]], na czele którego stanął Roman Jagieliński. PLD zakończyła tym samym współpracę zarówno z SLD i UP, jak i z PBL i SKL-RNP. Na początku maja do klubu dołączyli dwaj kolejni posłowie.
Linia 22 ⟶ 23:
W [[Wybory do Parlamentu Europejskiego w Polsce w 2004 roku|wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004]] PLD tworzyła koalicyjny komitet wraz z KPEiR, z list którego startowali także działacze [[Centrolewica Rzeczypospolitej Polskiej|Centrolewicy RP]] i [[Polska Partia Socjalistyczna (po 1987)|Polskiej Partii Socjalistycznej]]. Komitet uzyskał w wyborach 0,8% głosów (dało to 12. miejsce spośród wszystkich komitetów).
 
24 czerwca 2004 FKP udzielił wotum zaufania [[Drugi rząd Marka Belki|rządowi Marka Belki]], jednak nie uczynili tego dwaj posłowie związani z KPEiR (Tomasz Mamiński i Mariusz Łapiński), którzy opuścili wówczas klub. 15 lipca FKP przemianował się na klub PLD (do partii PLD nie należało jednak wówczas 6 z 15 członków klubu). Szefem klubu pozostał Roman Jagieliński, a na jego zastępców wybrano [[Franciszek Franczak|Franciszka Franczaka]], Zbigniewa Witaszka i Leszka Zielińskiego<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.lewica.pl/index.php?id=2310|autor=Krzysztof Kobrzak|tytuł=PLD zamiast FKP|opublikowany=lewica.pl|data=15 lipca 2004}}</ref>. W skład klubu PLD wchodzili:
* [[Ryszard Chodynicki]]
* [[Michał Figlus]]
Linia 31 ⟶ 32:
* [[Andrzej Jagiełło]]
* [[Zbigniew Musiał (polityk)|Zbigniew Musiał]]
* [[Jerzy Pękała]] ([[Polska Racja Stanu|PRS]])
* [[Krzysztof Rutkowski (detektyw)|Krzysztof Rutkowski]]
* [[Józef Skutecki]]
* [[Zbigniew Witaszek]] ([[Polska Racja Stanu|PRS]])
* [[Adam Woś]]
* [[Leszek Zieliński]] (ChD)
* [[Lech Zielonka]]
Niedługo po odejściu Zbigniewa Witaszka klub chwilowo przestał istnieć ze względu na zbyt małą liczbę członków. Jednak parę dni później do klubu przystąpił [[Janusz Lisak]] (były przewodniczący klubu Unii Pracy). Później znów klub się rozpadł, gdyż odeszło z niego czterech posłów: [[Ryszard Chodynicki]], Franciszek Franczak, [[Stanisław Głębocki]] i [[Józef Głowa]].