Płachta Zygalskiego: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Pernambuko (dyskusja | edycje) linki zewnętrzne |
Pernambuko (dyskusja | edycje) drobne redakcyjne |
||
Linia 4:
==Historia==
W latach 1935 - 1936 polscy matematycy z biura szyfrów wprowadzili w dekryptażu komunikatów Enigmy metodę "kart charakterystyk". Wyparła ona wcześniejszą [[Metoda rusztu|metodę rusztu]] oraz [[Metoda zegarowa|metodę zegarową]], które znacznie straciły swoją efektywność w związku ze zmianami procedur kodowania wprowadzonymi przez Niemców po [[1 października]] [[1936]]. Zwiększenie przez Niemców liczby połączeń na przełącznicy kablowej Enigmy oraz codzienne zmiany klucza szyfrowania spowodowało, że deszyfracja komunikatów stała się bardziej złożona i pracochłonna.
Nowa metoda zrywała z wczesną "ręczną" deszyfracją niemieckich szyfrów i po raz pierwszy wprowadzała maszynowe ich łamanie za pomocą urządzeń deszyfrujących takich jak [[Cyklometr]] - urządzenia wynalezionego przez polskiego [[matematyka]] i [[kryptologia|kryptologa]] [[Marian Rejewski|Mariana Rejewskiego]]. [[metoda kart charakterystyk|Metoda "kart charakterystyk"]] była niezależna od liczby połączeń kabli na łącznicy Enigmy. Katalog kart konstruowano przy wykorzystaniu cyklometru, który wyliczał permutacje cykliczne. Po zapisaniu w katalogu wszystkich charakterystyk można było z niego odczytywać odpowiednie [[permutacja|permutacje]] odpowiadające ustawieniu wirników danego dnia.
| |||