Wikipedia

Zbór Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w Hawierzowie-Błędowicach: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
D T G (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
19 084 edycje
D T G (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
19 084 edycje
m lit.
Linia 2:
|nazwa = Zbór Śląskiego Kościoła Ewangelickiegp Augsburskiego Wyznania w Hawierzowie-Błędowicach
|nazwa miejscowa = Farní sbor Slezské církve evangelické augsburského vyznání v Havířově - Bludovicích
|kod języka = cs
|grafika = Bledowice 1564.jpg
|podpis grafiki = kościół parafialny
Linia 37:
'''Zbór Śląskiego Kościoła Ewangelickiegp Augsburskiego Wyznania w Hawierzowie-Błędowicach''' – [[zbór]] ([[parafia]]) [[luteranizm|luterańska]] w [[Hawierzów|Hawierzowie]], w dzielnicy [[Błędowice]], należąca do senioratu cieszyńsko-hawierzowskiego [[Śląski Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania|Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania]].
 
Początki zboru (parafii) luterańskiej w Błedowicach związane są z wydaniem przez cesarza [[Józef II Habsburg|Józefa II Habsburga]] [[Patent tolerancyjnyTolerancyjny|Patentu Tolerancyjnego]] w 1781. Po jego wydaniu ewangelicy z miejscowości Błędowice, Datynie, Żywocice, Sucha, Szumbark i Szonów połączyli siły i uzyskali pozwolenie na budowę domu modlitwy 16 marca 1782. Miejsce pod budowę kościoła podarował właściciel dóbr baron von Seeger, po czym zatwierdził to starosta cieszyński (18 kwietnia 1782), a kamień węgielny poświęcił pastor cieszyński Fröhlich. Nie bez przeszkód stawianych przez miejscowego proboszcza katolickiego kościół ukończono w 1783. Pierwszym pastorem został Daniel Wagner (1783), po nim był Ferdynand Szelecseny z Węgier (1784-1794), odwołany przez konsystorz wiedeński. Zastąpił go Krystian Raschke (1794-1802), następnie Samuel Traugott Bartelmus (1802-1847), Karol Gazda (1845-1848), Bernard Folwarczmy (1848-1894). W 1811 urzędowo uregulowano granice gminy zborowej tak, że Karwinę i Stonawę przyłączono do Błędowic a Olbrachcice pozostawiono przy Cieszynie. W 1843 założono cmentarz.
 
Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] i [[Wojna polsko-czechosłowacka|polsko-czechosłowackim konflikcie granicznym]] obszar zboru znalazł się w granicach [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]]. Po 1920 wraz z pięcioma innymi polskojęzycznymi zborami luterańskimi utworzyły odrębny Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania na Śląsku Wschodnim w Czechosłowacji, który został oficjalnie uznany w dniu 24 maja 1923. Kiedy w październiku 1938 Polska dokonała aneksji tzw. [[Zaolzie|Zaolzia]] zbory te połączono z [[Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP|polskim Kościołem ewangelicko-augsburskim]]. Już rok później, po włączeniu większości terenu Śląska Cieszyńskiego do [[III Rzesza|III Rzeszy]] podporządkowano je niemieckiemu [[konsystorz]]owi we [[Wrocław]]iu. Po drugiej wojnie światowej ŚKEAW ponownie uznano oficjalnie w 1948. W 1960 Błędowice włączono do Hawierzowa.
Linia 48:
 
[[Kategoria:Hawierzów]]
[[Kategoria:Zbory Śląskiego Kościoła EwangelickiegpEwangelickiego Augsburskiego Wyznania]]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Zbór_Śląskiego_Kościoła_Ewangelickiego_Augsburskiego_Wyznania_w_Hawierzowie-Błędowicach”