Płachta Zygalskiego: Różnice pomiędzy wersjami

Pozycje te nazwane przez kryptologów żeńskimi (lub potocznie "samiczkami") odpowiadały pozycjom, na których niemiecki szyfrant wprowadził do maszyny Enigma identyczne litery wynikające z powtórzenia trzyliterowego [[Klucz (kryptografia)|klucza wiadomości]]. Zygalski intuicyjnie zrozumiał, że wychwycone przez Polaków prawidłowości związane są z kolejnością bębnów szyfrujących oraz ich pozycją startową. Dzięki przygotowaniu przez Rejewskiego kart charakterystyk dla opisania każdego z tych ustawień możliwe stało się rozpoznanie oraz uporządkowanie zbioru wszystkich możliwych konfiguracji Enigmy. Oznaczało również że możliwe będzie znalezienie jednej unikalnej konfiguracji dla konkretnej, zaszyfrowanej informacji, znalezienie jej klucza oraz w konsekwencji odkodowanie treści [[komunikat]]u. Wymagało to sprawdzenia szeregu ustawień znaków w różnych konfiguracjach co było zajęciem skomplikowanym i czasochłonnym.