Controller Area Network: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
wbudowane "w mikrokontrolerach", nie "w mikrokontrolery"
Linia 2:
'''Controller Area Network''' ('''CAN''') – szeregowa [[magistrala komunikacyjna]] powstała w latach 80. XX w. w firmie [[Robert Bosch GmbH]] z myślą o zastosowaniach w [[przemysł samochodowy|przemyśle samochodowym]] ([[ABS (motoryzacja)|ABS]], sterowanie [[silnik]]a). Obecnie znajduje zastosowanie również w przemysłowych magistralach polowych (najpopularniejsze standardy: [[CANopen]], [[DeviceNet]], [[Smart Distributed System|SDS]], [[Profibus]]).
 
Magistrala CAN wykorzystuje dwuprzewodową [[skrętka|skrętkę]] i pracuje z maksymalną [[prędkość transmisjiPrzepływność|prędkością transmisji]] 1 [[MbitBit na sekundę|Mb/s]] na dystansie do 40 m. Wraz ze zwiększaniem dystansu spada maksymalna prędkość transmisji (np. 250 kbit/s na 250 m).
 
W magistrali CAN nie ma wyodrębnionej jednostki nadrzędnej dlatego należy do grupy magistral typu [[multi-master]]. Komunikacja ma charakter rozgłoszeniowy ponieważ komunikaty nadawane na magistralę odbierane są przez wszystkie urządzenia. Najważniejsze cechy CAN-a to:
Linia 20:
CAN charakteryzuje się dużą odpornością na zakłócenia i niezawodnością. Uzyskano to poprzez nadawanie danych w postaci napięciowego [[sygnał różnicowy|sygnału różnicowego]] oraz sprzętowej obsłudze protokołu i kontroli błędów. Specjalizowane kontrolery formują komunikaty, sterują bezkolizyjnym dostępem do magistrali, filtrują komunikaty. Obecnie większość czołowych firm elektronicznych produkuje kontrolery CAN jako układy peryferyjne lub wbudowane np. w [[mikrokontroler]]ach.
 
Oprócz CAN w przemyśle samochodowym mają zastosowanie również [[Local Interconnect Network|LIN]] oraz [[FlexRay]].
 
== Linki ==