Fritz-Julius Lemp: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się w ówczesnej niemieckiej kolonii [[Jiaozhou]] jako syn oficera, ale dorastał już w Niemczech. W kwietniu 1931 roku wstąpił do [[Reichsmarine]], gdzie odbył szkolenie m.in. na [[krążownik lekki|krążowniku lekkim]] [[Karlsruhe (1929)|„Karlsruhe”]]. Od 1935 roku służył na okrętach podwodnych, w 1938 roku przejściowo objął dowództwo [[U-28 (1936)|U-28]], okrętu [[okręty podwodne typu VII|typu ''VIIA'']]. OdW listopadalistopadzie 1938 roku dowódcazostał dowódcą [[U-30 (1936)|U-30]]. Od sierpnia 1939 do września 1940 roku odbył na nim 8 patroli bojowych.

3 września 1939 roku, tuż po rozpoczęciu wojny z Wielką Brytanią, na zachód od Irlandii storpedował statek pasażerski [[SS Athenia|SS „Athenia”]] (13581 [[tona rejestrowa brutto|BRT]]). Jednostka płynęła w zaciemnieniu i zygzakując, co – jak wyjaśniał Lemp – było przyczyną uznania jej za [[krążownik pomocniczy]]. W takim wypadku rygorystyczne wówczas niemieckie rozkazy dopuszczały atak bez uprzedzenia. Adolf Hitler obawiał się, że wzburzenie opinii publicznej spowodowane tym zatopieniem może doprowadzić do wciągnięcia Stanów Zjednoczonych do wojny (spośród 112 ofiar 28 stanowili Amerykanie), rozpoczęto więc działania mające na celu zatuszowanie sprawy. Zaprzeczono, że w pobliżu miejsca zatonięcia liniowca znajdował się jakikolwiek U-Boot, a wypadek przypisano brytyjskiej prowokacji. Podczas tego samego rejsu U-30 był atakowany przez samoloty i niszczyciele eskorty lotniskowca [[HMS Royal Oak (1916)|HMS „Royal Oak”]]. Uszkodzony okręt podwodny zdołał dotrzeć do bazy w [[Wilhelmshaven]]. W grudniu 1939 roku Lemp rozpoczął trzeci patrol bojowy (drugi został przerwany z powodu awarii), mający za zadanie stawianie min na podejściach do [[Liverpool]]u. Podczas rejsu do miejsca akcji Lemp trafił jedną torpedą pancernik [[HMS Barham (1915)|HMS „Barham”]], co wyeliminowało go z działań na trzy miesiące. Na minach postawionych przez U-30 zatonęło kilka dużych jednostekstatków; Brytyjczycy byli zmuszeniu przejściowo zamknąć port.

W kolejny patrol bojowy U-110 pod dowództwem Lempa wyruszył 15 kwietnia 1941 roku z [[Lorient]]. 9 maja okręt wziął udział w ataku na konwój OB-318; zdołano storpedować dwa frachtowce. Wkrótce potem U-Boot został wykryty i zaatakowany przez [[korweta|korwetę]] HMS „Aubretia”, a do akcji przyłączyły się [[niszczyciel]]e {{HMS|Bulldog||6}} i {{HMS|Broadway||6}}. Uszkodzony przez bomby głębinowe okręt podwodny został zmuszony do wynurzenia; Brytyjczycy zorientowali się, że istnieje możliwość zdobycia U-Boota, zaprzestali więc ostrzału i zrezygnowali z taranowania wrogiej jednostki. Członkowie załogi U-110, w tym dowódca, w pośpiechu opuszczali pokład, skacząc do lodowatej wody. Dokładne okoliczności śmierci Fritza-Juliusa Lempa nie są znane: utonął, prawdopodobnie utonął próbując powrócić na swój okręt celem zatopienia go; według niektórych relacji został podczas takiej próby zastrzelony przez członków grupy abordażowej.

U-110 został przejęty przez Brytyjczyków., Zdołanoktórzy pozyskaćzdołali wielepozyskać cennychcenne materiałówmateriały wywiadowczychwywiadowcze, w tym maszynę szyfrującą [[Enigma]] i, co było szczególnie cenne, aktualne księgi szyfrów. Okręt zatonął następnego dnia w czasie próby odholowania go na Islandię.