Fritz-Julius Lemp: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne, int. |
m merytoryczne, drobne redakcyjne |
||
Linia 5:
Fritz-Julius Lemp urodził się, jako syn oficera, w ówczesnej niemieckiej kolonii [[Jiaozhou]], ale dorastał już w Niemczech. W kwietniu 1931 roku wstąpił do [[Reichsmarine]], gdzie odbył szkolenie m.in. na [[krążownik lekki|krążowniku lekkim]] [[Karlsruhe (1929)|„Karlsruhe”]]. Od 1935 roku służył na okrętach podwodnych. W 1938 roku przejściowo objął dowództwo [[U-28 (1936)|U-28]], okrętu [[okręty podwodne typu VII|typu ''VIIA'']], w listopadzie 1938 roku został dowódcą [[U-30 (1936)|U-30]]. Od sierpnia 1939 do września 1940 roku odbył na nim 8 patroli bojowych.
3 września 1939 roku, tuż po rozpoczęciu wojny z Wielką Brytanią, na zachód od Irlandii U-30 storpedował statek pasażerski [[SS Athenia|SS „Athenia”]] (
Niemieckie dowództwo o ataku na „Athenię” dowiedziało się z nasłuchu radiowego. Informacja o śmierci 28 amerykańskich obywateli wywołała obawę, że wzburzenie opinii publicznej może doprowadzić do wciągnięcia neutralnych Stanów Zjednoczonych do wojny. Rozpoczęte więc szeroko zakrojoną akcję dezinformacyjną. Zaprzeczono, że w pobliżu miejsca zatonięcia liniowca znajdował się jakikolwiek U-Boot, a [[Völkischer Beobachter]], organ prasowy [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]], całe zdarzenie przypisał wręcz brytyjskiej prowokacji. Sfałszowano również [[dziennik pokładowy]] U-30.
Podczas tego samego rejsu U-30 był atakowany przez samoloty z lotniskowca {{HMS|Ark Royal|1938|6}} i niszczyciele jego eskorty. Uszkodzony okręt podwodny zdołał dotrzeć do bazy w [[Wilhelmshaven]]. W grudniu 1939 roku Lemp rozpoczął trzeci patrol bojowy (drugi został przerwany z powodu awarii) mający za zadanie stawianie min na podejściach do [[Liverpool]]u. Podczas rejsu do miejsca akcji Lemp trafił torpedą pancernik {{HMS|Barham|1915|6}}, co wyeliminowało go z działań na trzy miesiące. Na minach postawionych przez U-30 zatonęło kilka dużych statków; Brytyjczycy byli zmuszeniu przejściowo zamknąć port.▼
▲
Okręt pod dowództwem Lempa wziął udział w [[kampania norweska 1940|kampanii norweskiej]], nie odnosząc jednak, podobnie jak cała niemiecka flota podwodna, większych sukcesów. Po kapitulacji Francji Niemcy zyskali dostęp do portów na wybrzeżu atlantyckim. 7 lipca 1940 roku U-30 jako pierwszy U-Boot wpłynął do bazy w [[Lorient]]. Odważne działania i osiągnięte zwycięstwa (zatopionych 16 jednostek handlowych, jedna uszkodzona, zatopiony uzbrojony trawler HMS „Barbara Robertson” i uszkodzony pancernik) zapewniły Lempowi [[Krzyż Rycerski]] i objęcie w listopadzie 1941 roku dowództwa nowego oceanicznego okrętu podwodnego [[okręty podwodne typu IX|typu ''IXB'']] – [[U-110 (1940)|U-110]].
U-110 w swój pierwszy rejs bojowy wypłynął na początku marca 1941 roku
W kolejny patrol bojowy U-110 pod dowództwem Lempa wyruszył 15 kwietnia 1941 roku z Lorient. 9 maja okręt wziął udział w ataku na konwój OB-318; zdołano storpedować dwa frachtowce. Wkrótce potem U-Boot został wykryty i zaatakowany przez [[korweta|korwetę]] HMS „Aubretia”, a do akcji przyłączyły się [[niszczyciel]]e {{HMS|Bulldog||6}} i {{HMS|Broadway||6}}. Uszkodzony przez bomby głębinowe okręt podwodny został zmuszony do wynurzenia. Brytyjczycy zorientowali się, że istnieje możliwość zdobycia U-Boota, zaprzestali więc ostrzału i zrezygnowali z taranowania wrogiej jednostki. Członkowie załogi U-110, w tym dowódca, w pośpiechu opuszczali pokład skacząc do lodowatej wody. Dokładne okoliczności śmierci Fritza-Juliusa Lempa nie są znane – utonął, prawdopodobnie próbując powrócić na swój okręt celem zatopienia; według niektórych relacji został podczas takiej próby zastrzelony przez członków grupy abordażowej.
| |||