Rudolf Wegner: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 22:
[[Plik:Podręcznik dla majstrów tkackich 1905.jpg|thumb|G. Żórawski, „Podręcznik dla Majstrów Tkackich”, Rychliński i Wegner, Łódź 1905|245px]]
[[Plik:Ferdynand Ossendowski - Polesie - 1934 - title page.jpg|thumb|[[Ferdynand Ossendowski]], „Polesie”, Wydawnictwo Polskie R. Wegnera, Poznań 1934 (seria „Cuda Polski”). Wegner był nie tylko wydawcą dzieł Ossendowskiego, ale i jego przyjacielem{{r|dp|Michalewska}}|245px]]
'''Rudolf Wegner''' (ur. w [[1876]]/[[1877]] w [[Łódź|Łodzi]] lub w [[Brzeziny|Brzezinach]] k. Łodzi, zm. [[13 lipca]] [[1941]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski księgarz i wydawca. Współzałożyciel (1917) i dyrektor ''[[Wydawnictwo Polskie R. Wegnera|Wydawnictwa Polskiego]]'' we [[Lwów|Lwowie]] i [[Poznań|Poznaniu]], od roku 1928 jego właściciel (pod nazwą ''Wydawnictwo Polskie R. Wegnera''). Zaliczany do najpoważniejszych wydawców polskich przed II wojną światową{{r|dp}}, określany jako „jeden z najwybitniejszych animatorów kultury nieistniejącego państwa polskiego”{{r|Nowak}} oraz „[[Ziemia obiecana (powieść)#Bohaterowie|Borowiecki]] książki polskiej”{{r|Wasylewski201}}. Miał dwoje dzieci, syna Tomasza (zm. 1910){{r|Rybotycka}} i [[Irena Rybotycka|Irenę]]{{r|Kozarynowa}} (zm. 19991908–1999){{r|Jagodziński}}.
 
== Biografia ==
Linia 43:
W trakcie [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] pozostałe książki znajdujące się w magazynach wydawnictwa Wegnera uległy zniszczeniu. Po zakończeniu wojny Wanda Wegner wraz z córką [[Irena Rybotycka|Ireną]] i jej mężem, płk. [[Tomasz Rybotycki|Tomaszem Rybotyckim]], kontynuowali działalność wydawniczą Rudolfa Wegnera w amerykańskiej strefie okupacyjnej Niemiec, a następnie na emigracji w Anglii, gdzie założyli wydawnictwo ''Tern (Rybitwa) Book Co. Ltd.'', publikujące głównie dawne pozycje ''Wydawnictwa Polskiego''{{r|Rybotycka}}. W Polsce natomiast Wydawnictwo Polskie R. Wegnera działało jeszcze z powodzeniem w latach 1947–1950, kierowane przez przedstawicielkę właścicieli. W 1950 zostało zlikwidowane przez władze i przejęte przez [[Państwowy Instytut Wydawniczy]]{{r|Michalewska|Kozarynowa|pw}}.
 
Planowana ''Nagroda literacka im. Rudolfa Wegnera'' została ustanowiona dopiero w roku 1988 z fundacji Ireny Rybotyckiej, a jej laureatem został [[Czesław Bednarczyk]]{{r|Kozarynowa|pwJagodziński}}.
 
== Odznaczenia i wyróżnienia ==