Spencer Gore: Różnice pomiędzy wersjami

'''Spencer William Gore''' (ur. [[10 marca]] [[1850]] w [[Londyn]]ie, zm. [[19 kwietnia]] [[1906]] w Ramsgate, [[KentRamsgate]]) – [[tenis]]ista [[Wielka Brytania|brytyjski]] [[tenis]]ista, pierwszy zwycięzca [[Wimbledon]]u.

19 lipca 1877 został pierwszym mistrzem [[Wimbledon|turnieju wimbledońskiego]], pokonując w finale [[William Marshall|Williama Marshalla]]. Wygrał decydujący mecz 6:1, 6:2, 6:4, demonstrując ofensywny styl gry. Dysponował dobrymskutecznym serwisem i jako jeden z pierwszych tenisistów dążył do kończenia akcji wolejami, co stanowiło zaskoczenie dla rywali. Podobnemu stylowi gry sprzyjała odmienna od współczesnej wysokość siatki (około półtora metra z boku). Pokonany przez Gore'a w półfinale C. G. Heathcote nazwał rywala "najlepszym graczem roku o serwisie bez porównania urozmaiconym niż innych graczy".

Dnia 19 lipca 1877 roku został pierwszym mistrzem [[Wimbledon]]u, pokonując w finale [[William Marshall|Williama Marshalla]]. Wygrał decydujący mecz 6:1, 6:2, 6:4, demonstrując ofensywny styl gry. Rok później, zgodnie z regulaminem, jego występ został ograniczony do tzw. ''challenge round'', czyli meczu w obronie tytułu z przeciwnikiem wyłonionym w turnieju pretendentów (''all- comers''). Jego rywalem został [[Frank Hadow]], który znalazł sposób na ofensywnąwygrał taktykę Gore'a, stosując loby. Hadow wygrałmecz 7:5, 6:1, 9:7.

Gore porzuciłzakończył wkrótcegrę tenisw tenisa, uważając, że sport ten nie ma większej przyszłości, gdyż jest zbyt skomplikowany by zainteresować widza. W latach 1874-18791874–1879 występował w reprezentacji Anglii w [[krykiet|krykiecie]]. Nie był spokrewniony z późniejszym trzykrotnym mistrzem Wimbledonu, [[Arthur Gore|Arthurem GoreGorem]].

* [[Zbigniew Dutkowski]], ''T – jak tenis'', Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979