Nino Burdżanadze: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzupełniania |
|||
Linia 27:
'''Nino Burdżanadze''' (ur. [[16 lipca]] [[1964]] w [[Kutaisi]]) - polityk [[Gruzja|gruzińska]].
W roku [[1986]] ukończyła prawo na uniwersytecie w [[Tbilisi]], w [[1990]] uzyskała tytuł doktora prawa międzynarodowego na [[Uniwersytet Moskiewski|Uniwersytecie Łomonosowa]] w [[Moskwa|Moskwie]]. Rozpoczęła pracę na uniwersytecie w Tbilisi. W [[1991]] została ekspertem ministerstwa ochrony środowiska. W latach [[1992]]-[[1995]] ekspert komisji spraw zagranicznych parlamentu. W 1995 i [[1999]] wybierana na posła przy poparciu prezydenta [[Eduard Szewardnadze|Eduarda Szewardnadze]]. [[2000]]-[[2001]] przewodnicząca komisji spraw zagranicznych. Od [[9 listopada]] [[2001]] do 2008 przewodnicząca parlamentu<ref name="osw">[http://www.osw.waw.pl/pl/publikacje/tydzien-na-wschodzie/2013-10-23/wybory-prezydenckie-w-gruzji-znaki-zapytania-pomimo-wyraz M. Matusiak, ''Wybory prezydenckie w Gruzji – znaki zapytania pomimo wyraźnego faworyta'']</ref>.
Przeszła do opozycji i w roku [[2003]] wspólnie z [[Micheil Saakaszwili|Michaiłem Saakaszwilim]] i [[Zurab Żwania|Zurabem Żwanią]] przewodziła tzw. ''[[rewolucja róż|rewolucji róż]]'', która doprowadziła do obalenia Eduarda Szewardnadze. Po Rewolucji pełniła tymczasowo obowiązki prezydenta, następnie została przewodniczącą parlamentu. [[25 listopada]] [[2007]] roku, po ustąpieniu [[Micheil Saakaszwili|Michaiła Saakaszwili]] z urzędu prezydenta, ponownie objęła obowiązki głowy państwa.
Nie wzięła udziału w [[Wybory parlamentarne w Gruzji w 2008 roku|wyborach 2008]] i ogłosiła rezygnację z życia publicznego, jednakże tuż po zakończeniu [[Wojna w Osetii Południowej 2008|wojny w Osetii Południowej]] zapowiedziała powrót do polityki
Po konflikcie z Saakaszwilim w 2008 przeszła w polityce na pozycje prorosyjskie i nawiązała kontakty z rosyjskim rządem, w 2010 przyjął ją [[Władimir Putin]]. Zapowiedziała kandydowanie w wyborach prezydenckich planowanych na jesień 2013, w których jest jedyną kandydatką o takiej orientacji politycznej. Jest również radykalnym krytykiem zarówno prezydenta Saakaszwilego, jak i rządu [[Bidzina Iwaniszwili|Bidziny Iwaniszwilego]] i jego partii [[Gruzińskie Marzenie]]. Burdżanadze stwierdziła, że jeśli nie odniesie zwycięstwa wyborczego, będzie to oznaczało sfałszowanie wyborów (ich głównym faworytem jest wskazany przez Iwaniszwilego [[Giorgi Margweliszwili (polityk)|Giorgi Margweliszwili]], bezpartyjny naukowiec i były minister edukacji)<ref name="osw"/>.
{{Prezydenci Gruzji}}
| |||