Jacek Wierzchowiecki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m int., ort., drobne redakcyjne |
||
Linia 4:
|grafika_opis =
|data urodzenia = 30 czerwca 1944
|miejsce urodzenia =
|dyscypliny = jeździectwo: WKKW, skoki
|commons =
Linia 25:
* Trzykrotny zwycięzca indywidualny (1974, 1976, 1978) podczas Międzynarodowych Zawodów Konnych WKKW (CCI) w [[Belgia|belgijskim]] Heide-Kalmthout, zdobył na własność puchar przechodni ''Challange Lessier'' jako jedyny zawodnik w historii tego pucharu.
Ponadto, dzięki stabilnej przez wiele lat formie i ugruntowanej pozycji, dwukrotnie znalazł się wśród 10 najlepszych jeźdźców świata na dorocznej prestiżowej liście prowadzonej przez ''"Reiter Revue"''. Wielokrotnie w 10 najlepszych
== Inne ==
W latach 1980–1987 był trenerem Kadry Narodowej, potem zawodnikiem i trenerem w [[Stany Zjednoczone|USA]] (1987-2000) i ponownie szkoleniowcem polskich olimpijczyków przygotowujących się do [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 2004|olimpiady w Atenach (2004)]]. Wdowiec
W 1984r odznaczony [[Złoty Krzyż Zasługi|Złotym Krzyżem Zasługi]] jako trener reprezentacji Polski WKKW, która wygrała indywidualnie (3 pierwsze miejsca) i drużynowo [[Przyjaźń-84|Zawody Przyjaźni]] w [[Drzonków|Drzonkowie]] jako alternatywę [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1984|Olimpiady w Los Angeles 1984]]. Zawodnicy w 2007 r. otrzymali decyzją Prezydenta RP renty specjalne jak medaliści olimpijscy.
W 2009 r. jako trener K.Ludwiczaka był z nim na finale Pucharu Świata w skokach w Las Vegas w USA. W 2013 r. trenowany przez niego Maksymilian Wechta został Młodzieżowym Mistrzem Polski w skokach.
Wielokrotny uczestnik plebiscytu na 10 najlepszych
Brat Stanisław
== Bibliogria ==
Duński Witold-"Konno po
Tuszyński, Bogdan: ''Polscy olimpijczycy XX wieku: 1924-2002''. t.2, N-Ż / Bogdan Tuszyński; współpr. Henryk Kurzyński, Agata Tuszyńska, Wrocław: Wydawnictwo EUROPA, 2005
| |||