Rewolucja róż: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
wikizacja, drobne merytoryczne |
||
Linia 37:
|data=28 stycznia 2004}}</ref>. Gdy fałszerstwo stało się oczywiste, opozycja wezwała Gruzinów do kampanii obywatelskiego nieposłuszeństwa.
W połowie listopada na ulice [[Tbilisi]], a wkrótce potem wszystkich gruzińskich miast, wyszły masowe demonstracje. Główną rolę w koordynacji protestów odegrała młodzieżowa organizacja obywatelska [[K'mara|K'mara!]] (pol. Dosyć!), wzorowana na [[Serbia|serbskim]] [[Otpor]]ze, Szewardnadze zaś wspierany był przez wykazującego daleko idące polityczne ambicje przywódcę autonomicznej republiki [[Adżaria|Adżarii]] [[Asłan Abaszydze|Asłana Abaszydze]], który liczył, że osłabienie państwa pozwoli mu realizować separatystyczne aspiracje. Sytuacja osiągnęła punkt kulminacyjny [[22 listopada]], gdy protestujący uniemożliwili przeprowadzanie inauguracyjnej sesji nowego parlamentu, wdzierając się do parlamentu uzbrojeni w róże (stąd nazwa ''rewolucja róż'' per analogiam do [[Portugalia|portugalskiej]] ''[[rewolucja goździków|rewolucji goździków]]''). Następnego dnia Szewardnadze ogłosił
[[Plik:Amtseinführung Saakaschwili.jpg|thumb|left|200px|Ceremonia zaprzysiężenia Michaiła Saakaszwili na prezydenta, 25 stycznia 2004]]
Decyzja ta przywitana została powszechnym entuzjazmem. Tymczasowym prezydentem została przewodnicząca parlamentu [[Nino Burdżanadze]],
[[6 maja]] [[2004]] w epilogu rewolucji róż mieszkańcy Adżarii obalili [[Asłan Abaszydze|Asłana Abaszydze]] i przywrócili suwerenność Gruzji na jej terytorium.
{{Przypisy}}
|