Ofiara (religia): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m + |
m str. |
||
Linia 9:
Krwawe ofiary przygotowywała do składania określona i znająca się na przypisach religijnych osoba. Dokonywała czynności rzeźniczych sama bądź nadzorowała poprawność ich wykonywania przez swoich pomocników. Gdy rozwinął się stan [[Kapłan|kapłański]], ofiarnik-rzeźnik stał na straży ceremonii zabicia i rozdzielenia mięsa ofiarnego. Początkowo mięso palono lub opiekano nad świętym ogniskiem, z czasem święte miejsce przekształciło się w [[ołtarz]], przed którym wznoszono świątynię. Później ołtarze zaczęto umieszczać w obrębie murów świątynnych.
Rodzajem ofiary religijnej było także palenie [[Kadzidło|kadzidła]] i okadzanie dymem miejsc świętych. Okadzanie miejsc świętych wywodzi się ze wschodnich tradycji świeckich, zgodnie z którymi dym kadzidła wdychano po ucztach<ref>J. Keller, ''Religia'', w: ''Zarys dziejów religii'', red. J. Keller, s.
W [[hinduizm]]ie od czasów [[Upaniszady|upaniszad]] popularyzowano [[Interioryzacja|interioryzację]] ofiary w procesie indywidualnej [[sadhana|sadhany]]. W [[Religia Słowian|wierzeniach]] [[Słowianie|Słowian]] zwana [[Obiata|obiatą]], trzebą lub [[żertwa|żertwą]]. W religii chrześcijańskiej składanie starotestamentowe ofiar zostało zastąpione przez jednorazową doskonałą ofiarę [[Jezus Chrystus|Jezusa Chrystusa]], który umarł na krzyżu za grzechy ludzkości. W [[katolicyzm]]ie i [[Cerkiew prawosławna|prawosławiu]] ofiara Chrystusa jest sakramentalnie uobecniana podczas [[Eucharystia (sakrament)|Eucharystii]]{{fakt}}.
| |||