Wikipedia

Kościół Świętej Elżbiety w Bratysławie: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
drobne techniczne
m Poprawki stylistyczne
Linia 73:
}}
 
'''Kościół św. Elżbiety''' ([[język słowacki|słow.]] ''Kostol svätej Alžbety'', [[język węgierski|węg.]] ''Szent Erzsébet-templom'', niem. ''Sankt-Elisabeth-Kirche''), zwany też '''Niebieskim kościółkiem''' (''Modrý kostolík'') – [[Architektura secesji|secesyjna]], jednonawowa świątynia znajdująca się w [[Bratysława|Bratysławie]], w dzielnicy [[Stare Miasto (Bratysława)|Stare Miasto]]. Fundatorem był cesarz [[Franciszek Józef I]] -– w powszechnej opinii druga w mieście [[świątynia]] poświęcona św. Elżbiecie miała uczcić pamięć jego tragicznie zmarłej żony, cesarzowej [[Elżbieta Bawarska|Elżbiety]].
 
Swoją nazwę zawdzięcza niebieskiemu kolorowi ścian zewnętrznych świątyni. Nietypowy kształt i eliptyczna wieża o wysokości prawie 37 metrów to zasługa projektanta –, [[Ödön Lechner|Ödöna Lechnera]], węgierskiego architekta, współtwórcy wielu budynków secesyjnych w [[Budapeszt|Budapeszcie]]. Kościół powstał w latach [[1909]] – [[1913]], a za patronkę przyjęto [[Elżbieta z Turyngii|św. Elżbietę Węgierską]], żyjącą w XIII wieku, urodzoną na [[Zamek Bratysławski|bratysławskim zamku]]. Początkowo świątynię miała wieńczyć [[Kopuła (architektura)|kopuła]], ostatecznie zdecydowano się na [[dach czterospadowy]]. Znacznie pomniejszona kopuła, w kształcie w jakim planowano wybudować kopułę nad kościołem, znajduje się nad kazalnicą.
 
W świątyni charakterystyczne są formy ceramiczne, tzw. [[majolika]] z manufaktury Zsolnay'a z [[Pecz]]u,; kolor niebieski dominuje zarówno w wystroju wnętrza jak i z zewnątrz. Wejścia do świątyni obudowane są neoromańskimi filarami z elementami orientalnymi.
 
Nad głównym wejściem znajduje się [[mozaika]] przedstawiającą patronkę kościoła z różami. Obraz z podobną sceną jest również umieszczony wewnątrz, nad głównym ołtarzem, natomiast w ołtarzu bocznym płaskorzeźba pokazuję św. Teresę. Autorami elementów wyposażenia byli artyści węgierscy. Wewnątrz znajdowało się kiedyś marmurowe [[epitafium]] poświęcone cesarzowej Elżbiecie, w miejscu płaskorzeźby św. Teresy – obecnie jest ono w budynku plebanii.
 
Dzwony w świątyni zainstalowano w [[1911]] r. Podczas konsekracji w głównym ołtarzu umieszczono relikwie św. Elżbiety, [[Klemens I|św. Klemensa]] i [[Teodora (żona Justyniana I)|św. Teodory]].
 
W pobliżu kościoła, na ulicy Grösslingovej, znajdują się secesyjne budynki gimnazjum na ulicy Grösslingovej, tzw. ''Gymnázium Gamča'', również zaprojektowane przez Lechnera, które razem ze świątynią oraz plebanią tworzą zwarty i dopasowany obszar architektoniczny. W ostatnim okresie kościół jak i plebanię gruntownie odremontowano; na renowację czekają jeszcze budynki gimnazjum.
 
== Zobacz też ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościół_Świętej_Elżbiety_w_Bratysławie”