Unitarianizm: Różnice pomiędzy wersjami

{{Dopracować|Zwodnicze}}

 

Jednym z pierwszych jego głosicieli był [[Hiszpania|hiszpański]] lekarz i teolog [[Miguel Servet]], który pod naciskiem [[Jan Kalwin|Jana Kalwina]] został przez władze [[Genewa|Genewy]] skazany na karę śmierci i spłonął na stosie. Do Polski unitarianizm dotarł na początku lat 60. [[XVI wiek]]u. W latach [[1562]]-[[1563]] wyznający go [[bracia polscy]], stworzyli własny zbór, tzw. zbór reformowany mniejszy, który był owocem rozłamu w [[małopolska|małopolskim]] [[kalwinizm]]ie. Ośrodkiem działania braci polskich, wśród których najbardziej znani byli [[Piotr z Goniądza]], [[Grzegorz Paweł z Brzezin]] czy [[Szymon Budny]]. Odrzucali oni panujące powszechnie porządki [[feudalizm|feudalne]] i sami uprawiali ziemię. Sprzeciwiali się również służbie wojskowej, a na znak [[pacyfizm]]u nosili drewniane miecze.

 

Zdaniem Socyna do zbawienia potrzebna jest wiara w niewielką ilość tzw. prawd koniecznych, które nie mogą być sprzeczne z zasadami rozumu (tak jak nie jest sprzeczne [[objawienie]]). Jeśli więc w doktrynie religijnej znajdą się [[dogmat]]y sprzeczne z rozumem to znaczy, że doktryna jest w tych punktach nieprawdziwa.

 

Bracia polscy cieszą się obecnie coraz większą popularnością wśród historyków, pojawia się coraz więcej prac na ich temat, także monograficznych.

 

 

[[Kategoria:Teologia protestancka]]

[[Kategoria:Poglądy i wierzenia na temat sił wyższych]]