Bóg w judaizmie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m sens |
|||
Linia 10:
Imię Boga - człowiek nie może nazywać Boga, bo każde nazwanie byłoby ograniczeniem [[absolut]]u Boga. W [[Biblia|Biblii]] imię Boga zapisywane jest czterema hebrajskimi spółgłoskami: JHWH ([[Tetragram]]), najprawdopodobniej pochodzącymi z hebrajskiego ''stawać się/być'' (prawdziwa/autentyczna wymowa imienia własnego Boga zanikła ze względu na spółgłoskowy zapis starożytnego hebrajskiego i zanik znajomości jego wymowy, spowodowany względami religijnymi) tłumaczone na "Ja jestem". Jest to najkrótsze, możliwe sformułowanie koncepcji [[filozofia|filozoficznej]], która jest podstawą rozumienia Boga w judaizmie (i również w dużym stopniu w [[islam]]ie oraz [[chrześcijaństwo|chrześcijaństwie]]), polegającym na przyjęciu, że Bóg jest jedynym, realnym i samodzielnym [[byt]]em, zaś wszystko inne istnieje tylko poprzez Boga i jest przez to bytem niepełnym. W [[Psalm]]ach i innych księgach Starego Testamentu o charakterze poetyckim Boga określa się często słowami "[[Adonai|Adonaj]] [[Elohim]]" co po hebrajsku znaczy "Pan Bóg".
W [[teologia|teologii]] żydowskiej nie istnieje pojęcie [[dogmat]]u. Na temat rozumienia znaczenia poszczególnych zapisów [[Tora|Tory]] trwają i trwać będą dysputy. Większość zgadza się jednak z ujętymi w XII w. przez [[Mojżesz Majmonides|Mojżesza Majmonidesa]] trzynastoma podstawowymi artykułami [[wiara religijna|wiary]]:
* (1) Bóg jest stworzycielem, (2) władcą całego stworzenia i (3) sprawcą wszystkiego,
* (4) Bóg jest jedyny i (5) nic nie jest z nim w żadnej mierze porównywalne,
| |||