Szymon z Montfort (starszy): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Belissarius (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
m WP:SK, infobox
Linia 1:
{{Biogram infobox
[[Plik:Simon de Montfort - Versailles.jpg|thumb|Szymon z Montfort (starszy)]]
|imię i nazwisko = Szymon z Montfort
|imię i nazwisko org = Simon IV de Montfort
|pseudonim =
|grafika = Simon de Montfort - Versailles.jpg
|opis grafiki =
|podpis =
|data urodzenia = 1160
|miejsce urodzenia =
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci = 12 czerwca 1218
|miejsce śmierci =
|przyczyna śmierci =
|miejsce spoczynku =
|zawód =
|małżeństwo = Alice z Montmorency
|dzieci = Szymon z Montfort (młodszy), Almaryk, Guya, Petronilla, Amicia
|odznaczenia =
|commons =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
|www =
}}
'''Szymon z Montfort''' starszy, '''Simon IV de Montfort''', 5. [[earl]] Leicester (ur. [[1160]], zm. [[25 czerwca]] [[1218]]), [[Francja|francuski]] możnowładca, uczestnik [[IV wyprawa krzyżowa|IV krucjaty]] ([[1202]]-[[1204]]) przeciwko [[albigensi|albigensom]]. Ojciec [[Szymon z Montfort (młodszy)|Szymona z Montfort]] – prekursora [[system parlamentarny|parlamentaryzmu]] w [[Anglia|Anglii]].
 
Linia 10 ⟶ 32:
W [[1204]] r., po bezpotomnej śmierci Roberta z Baumont, 4. earla Leicester, brata matki Szymona, Amicia de Baumont odziedziczyła połowę jego posiadłości, wraz z prawem do tych związanych z tytułem earla Leicester. Podział ziem dokonał się w [[1207]] r. – prawo do tytułu earla przypadło Amicii i Szymonowi. [[Jan bez Ziemi]], który wcześniej uznał prawo Szymona do tytułu, przejął jednak wspomniane posiadłości w lutym i skonfiskował związane z nimi prawa jako poddanemu toczącego wojnę z królem Anglii, Filipa II Augusta. Dopiero w [[1215]] r. ziemie te przeszły, jako dzierżawa, w ręce siostrzeńca Szymona, Ranulfa, 4. earla Chester.
 
Postawa Szymona podczas IV krucjaty na tyle wzbudziła zaufanie Innocentego III, że papież powierzył Montfortowi dowództwo wojskowe w krucjacie przeciwko albigensom ([[1209]]), którzy dominowali na obszarach otaczających [[Tuluza|Tuluzę]], [[Carcassonne]], [[Albi (TarnFrancja)|Albi]] i [[Béziers]]. Miejscowi władcy sprzyjali ruchowi albigensów, krucjata przerodziła się więc szybko w podbój [[Langwedocja|Langwedocji]] przez feudałów z północy. Walki charakteryzowały się wyjątkowym okrucieństwem i bezwzględnością: dokonywano rzezi ludności całych miast. W samym Béziers zabito 20 000 mieszkańców.
 
Po szybkim zdobyciu Béziers i Carcassonne Szymon został wyznaczony namiestnikiem [[hrabstwo Tuluzy|hrabstwa Tuluzy]], jednak po upływie czterdziestodniowego okresu, na jaki wyznaczona była krucjata, większość krzyżowców powróciła do domu i dalsze zdobycze stały się trudniejsze. Mimo to, Szymon w ciągu kilku lat dokonał podboju całej Langwedocji. Decydujące znaczenie miała [[bitwa pod Muret]] w [[1213]] r., gdzie Montfort pokonał znacznie większą armię [[Rajmund VI z Tuluzy|Rajmunda VI]] hrabiego Tuluzy i wspomagającego go szwagra i zarazem [[Suzeren|suwerena]], [[władcy Aragonii|króla Aragonii]], [[Piotr II Katolicki|Piotra II]], który zginął w bitwie. Sukces Szymona, którego konsekwencją, jak się w przyszłości okazało, był kres wpływów aragońskich i kastylijskich w południowej Francji, przyniósł mu nagrodę w postaci przyznania przez [[Sobór laterański IV|IV sobór laterański]] wszystkich ziem Rajmunda VI. Szymon z Montfort przyjął w [[1215]] r. tytuły hrabiego Tuluzy, wicehrabiego Béziers i Carcassonne oraz diuka [[Narbonne|Narbonny]].