Berylowce: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kubaello (dyskusja | edycje)
m nbsp, wcięcie równań reakcji, drobna korekta poprzedniej edycji
poprawa linków do ujedn. i przek., WP:SK, drobne redakcyjne, drobne merytoryczne, przypisy zamiast nowej pozycji w bibliografii, przeniesienie refów na koniec; usuwam wątpliwą sekcj
Linia 1:
{{ramka
| {{Układ okresowy pierwiastków/fragment | okres początek = 2 | okres koniec = 7 | grupa początek = 2 | grupa koniec = 2 }}
| Berylowce
| auto | right
}}
'''Berylowce''' ('''metale ziem alkalicznych''', '''wapniowce'''<ref>{{cytuj książkęr|autor= [[Jerzy Chodkowski]] (red.)|tytuł=Mały słownik chemiczny |wydanie = V|wydawca=[[Wiedza Powszechna]]|miejsce=Warszawa|data=1976}}Według niektórych źródeł do wapniowców zaliczają się tylko wapń, stront i bar. Zob. {{Cytuj książkę | autor = [[Stanisław Tołłoczko]], [[Wiktor Kemula]]| tytuł= Chemia nieorganiczna z zasadami chemii ogólnej | data=1954 | wydawca=[[Wydawnictwo Naukowe PWN|PWN]]| miejsce=Warszawa | strony=Slownik}}</ref>) - [[pierwiastek chemiczny|pierwiastki chemiczne]] występujące w 2 (dawn. IIA lub II głównej) grupie [[układ okresowy pierwiastków|układu okresowego pierwiastków]]. Są to [[beryl (pierwiastek)|beryl]] ('''Be'''), [[magnez]] ('''Mg'''), [[wapń]] ('''Ca'''), [[stront]] ('''Sr'''), [[bar (pierwiastek)|bar]] ('''Ba''') i [[rad (pierwiastek)|rad]] ('''Ra'''). Wszystkie są dwuwartościowe.
 
<div align="center">
Linia 21:
 
== Występowanie w przyrodzie ==
Najbardziej rozpowszechnionym w [[Skorupa ziemska|skorupie ziemskiej]] berylowcem jest wapń (4,15%). W postaci węglanu CaCO<sub>3</sub> występuje w postaci takich popularnych minerałów jak [[wapień]], [[Kreda (skała)|kreda]] czy [[marmur]]. Uwodniony siarczan wapnia CaSO<sub>4</sub>·2H<sub>2</sub>O znany jest jako [[gips]]. [[Hydroksyapatyt]], będący solą wapnia, jest kluczowym składnikiem [[Tkanka kostna|tkanki kostnej]]{{r|Bielański}}.
 
Magnez również występuje pospolicie w skorupie ziemskiej (2,33%). Tworzy liczne minerały, m.in. [[Oliwiny|oliwin]], [[serpentyn]], [[talk]], [[Dolomit (minerał)|dolomit]], [[kizeryt]], [[kainit]]. Magnez jest składnikiem [[Chlorofile|chlorofilu]], tworząc w&nbsp;kompleksie z&nbsp;[[PorfirynaPorfiryny|porfiryną]] elementukład światłoczuły{{r|Bielański}}.
 
Stront i bar występują rzadziej (ok. 10<sup>4{{e|-2</sup>&nbsp;}}%), a&nbsp;beryl jeszcze rzadziej (2,8·10<sup>{{e|-4</sup>&nbsp;}}%). Rad występuje jedynie w śladowych ilościach (około 6x10<sup>9{{e|-7</sup>}}&nbsp;ppm) w&nbsp;rudach [[Uran (pierwiastek)|uranu]]{{r|Bielański|CRC}}.
 
Zwyczajowa nazwa tej grupy pierwiastków – ''metale ziem alkalicznych'' – pochodzi od glebich posiadających[[tlenki|tlenków]] wykazujących odczyn [[zasadaZasady|zasadowy]], w&nbsp;których9tlenki metali dawniej większośćnazywane z&nbsp;nichbyły występuje''ziemiami''). Berylowce nie występują w&nbsp;przyrodzie w&nbsp;stanie wolnym.
 
== Właściwości fizyczne ==
Linia 33:
 
== Właściwości chemiczne ==
Metale te, oprócz berylu, cechują silne własności metaliczne i zasadowe. Tlenki i&nbsp;wodorotlenki berylowców także mają charakter zasadowy, który zwiększa się w&nbsp;kolejnych okresach. Wyjątkiem jest beryl, którego związki są generalnie [[amfoteryczność|amfoteryczne]]. Berylowce są nieco mniej reaktywne od poprzedzających je w&nbsp;układzie okresowym [[litowce|metali alkalicznych]]. Występują na +II stopniu utlenienia i&nbsp;tworzą jony typu M<sup>2+</sup>. Wapń, stront, bar i&nbsp;rad reagują z&nbsp;tlenem oraz z&nbsp;wodą w&nbsp;temperaturze pokojowej. Magnez w&nbsp;tych warunkach pokrywa się cienką, matową warstewką tlenku lub wodorotlenku. Do rozpoczęcia reakcji z&nbsp;wodą wymaga podgrzania. Beryl na powietrzu pokrywa się ochronną warstewką tlenku{{r|Bielański}}. Ogólny zapis reakcji berylowca z wodą:
: M + 2H<sub>2</sub>O → M(OH)<sub>2</sub> + H<sub>2</sub>↑, gdzie M to metal ziem alkalicznych.
 
Wszystkie berylowce reagują łatwo z kwasami, dając odpowiednią sól i&nbsp;gazowy [[wodór]]. Tej reakcji nie ulega beryl z&nbsp;[[kwas azotowy|kwasem azotowym]] (pokrywa się [[Tlenek berylu|tlenkiem, BeO]]), oraz magnez z&nbsp;[[Kwas fluorowodorowy|kwasem fluorowodorowym]] (pokrywa się trudnorozpuszczalnymtrudno rozpuszczalnym [[Fluorek magnezu|fluorkiem, MgF<sub>2</sub>]]). Jedynie beryl reaguje ze stężonymi zasadami (powstają [[związki kompleksowe|jony kompleksowe]] [Be(OH)<sub>4</sub>]<sup>2−</sup>){{r|Bielański}}.
 
== Otrzymywanie ==
Metale te otrzymuje się przez elektrolizę ich stopionych soli. Magnez można również otrzymać poprzez redukcję jego tlenku w&nbsp;temp. 2300Kok. w2600 ochronnej°C atmosferzew [[WodórAtmosfera ochronna|wodoruochronnej atmosferze]] wodoru lub [[Gaz ziemny|gazu ziemnego]], np. w&nbsp;reakcji z&nbsp;węglem{{r|Bielański}}:
: MgO + C → Mg + CO
 
== Inne pierwiastki ==
Niektóre [[aktynowce]], a także [[metale przejściowe]] (np. [[cyrkon (pierwiastek)|cyrkon]]), posiadają zbliżone własności chemiczne - jednak zwykle nie zalicza się ich do tej grupy pierwiastków. Bardziej reaktywne metale ziem alkalicznych (np. wapń i stront) niekiedy nazywa się natomiast metalami alkalicznymi, w&nbsp;szerszym sensie tego pojęcia.
 
== Zobacz też ==
* [[Metalemetale alkaliczneziem rzadkich]]
* [[Metale przejściowe]]
* [[Metale ziem rzadkich]]
* [[Półmetale]]
* [[Niemetale]]
 
{{== Przypisy}} ==
{{Przypisy-lista|
*<ref name="Bielański">{{Cytujcytuj książkę | tytuł = Podstawy Chemii Nieorganicznej | nazwisko = Bielański | imię = Adam | wydanie = 6 | rok = 2010 | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN SA | miejsce = Warszawa | strony = 820-824 | tom = 2 | isbn = 978-83-01-16282-5|język = pl}}</ref>
<ref name="CRC">{{cytuj książkę | tytuł = CRC Handbook of Chemistry and Physics | wydawca = CRC Press | miejsce = Boca Raton | wydanie = 91<sup>th</sup> | data = 2010 | strony = '''14'''-18 }}</ref>
<ref name="Slownik">{{cytuj książkę|autor= [[Jerzy Chodkowski]] (red.)|tytuł=Mały słownik chemiczny |wydanie = V|wydawca=[[Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”|Wiedza Powszechna]]|miejsce=Warszawa|data=1976}}Według niektórych źródeł do wapniowców zaliczają się tylko wapń, stront i bar. Zob. {{Cytuj książkę | autor = [[Stanisław Tołłoczko]], [[Wiktor Kemula]]| tytuł= Chemia nieorganiczna z zasadami chemii ogólnej | data=1954 | wydawca=[[Wydawnictwo Naukowe PWN|PWN]]| miejsce=Warszawa | strony=}}</ref>
}}
 
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę|nazwisko=Grębosz|imię=Mirosław|nazwisko2=Zapotoczny|imię2=Szczepan|tytuł=Słownik szkolny chemia|wydawca=[[Wydawnictwo Zielona Sowa]]|miejsce=Kraków|data=2003|isbn=8373890378}}
* {{cytuj książkę|nazwisko=Chmielewski|imię=Piotr|nazwisko2=Jezierski|imię2=Adam|tytuł=Słownik chemiczny|wydawca=[[Wydawnictwo Europa]]|miejsce=Wrocław|data=2003|isbn=8388962272}}
* {{Cytuj książkę|tytuł = Podstawy Chemii Nieorganicznej|nazwisko = Bielański|imię = Adam|wydanie = 6|rok = 2010|wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN SA|miejsce = Warszawa|strony = 820-824|tom = 2|isbn = 978-83-01-16282-5|język = pl}}
{{Budowa układu okresowego}}