Seria GP2: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WebmajstrBot (dyskusja | edycje)
WebmajstrBot poprawia przekierowania do szablonu
Linia 48:
{{osobny artykuł|Seria GP2 - sezon 2012}}
 
Sezon 2012 toczył się pod dyktando walki [[Davide Valsecchi|Davide Valsecchiego]] z zespołu [[DAMS]] oraz [[Luiz Razia|Luiza Razii]] z [[Arden International]]. Ostatecznie triumf odniósł Włoch z dorobkiem 4 zwycięstw, 2 pole position, 5 najszybszych okrążeń i 247 punktów. [[Luiz Razia|Razia]] zdobył o 25 punktów mniej, lecz dało mu to zdecydowane wicemistrzostwo serii. Trzecie miejsce zajął kierowca testowy [[Sauber]]a – Meksykanin [[Esteban Gutiérrez]] z zespołu [[ART Grand Prix|Lotus GP]]. Warto jednak podkreślić, że walka o trzecią lokatę toczyła się do samego końca. Brali w niej udział także [[Max Chilton]], [[Giedo van der Garde]] i [[James Calado]]. Seria GP2 powróciła do [[Bahrajn]]u, gdzie odbyły sięażsię aż dwie rundy, a do kalendarza zawitał takżętakże [[Marina Bay Street Circuit|SIngaburSingapur]]. Po sezonie [[Esteban Gutiérrez]], [[Max Chilton]] (4 w klasyfikacji) i [[Giedo van der Garde]] podpisali kontrakty na starty w sezonie 2013 Formuły 1.
 
=== 2013 ===
{{osobny artykuł|Seria GP2 - sezon 2013}}
 
Zmagania w sezonie 2013 można podzielić na dwie odrębne części. Podczas pierwszych 5-6 rund dominował Monakijczyk [[Stefano Coletti]], który zwyciężając w trzech wyścigach uzbierał łącznie 135 punktów. W dalszej części sezonu jednak nie powiększył on tego dorobku o ani jeden punkt. W tej sytuacji głównym kandydatem do tytułu mistrzowskiego zdawał się być [[Felipe Nasr]], jednak również on w końcówce sezonu osłabł. Sytuację tę wykorzystali [[Fabio Leimer]] oraz [[Sam Bird]], którzy w drugiej części sezonu toczyli zaciętą walkę o mistrzowski tytuł. Ostatecznie mistrzem został Szwajcar mimo mniejszej liczby zwycięstw niż Brytyjczyk częściej plasował się w ścisłej czołówce wyścigów. Trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej zapewnił sobie poprzez zwycięstwo w ostatnim wyścigu sezonu kierowca testowy zespołu [[Force India]] w [[Formuła 1|Formule 1]] - [[James Calado]]. Wśród zespołów niespodziankę sprawił debiutujący w serii [[Russian Time]], który do ostatniej chwili walczył z brytyjską ekipą [[Carlin]]. Ostatecznie oba zespoły miały równą liczbę punktów i o mistrzostwie decydowała liczba zwycięstw, których więcej, dzięki [[Sam Bird|Birdowi]] miał [[Russian Time]]. Trzecie miejsce zajęła hiszpańska ekipa [[Racing Engineering]].
 
== Samochody ==