Emmanuel Suhard: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
JarektBot (dyskusja | edycje)
Deep21 (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne
Linia 9:
|dewiza = In fide et lenitate
|dewiza - j. polski =
|państwo = [[Francja]]FRA
|data urodzenia = [[5 kwietnia]] [[1874]]
|miejsce urodzenia = Brains-sur-les-Marches
Linia 30:
|data kreacji = 16 grudnia 1935
|papież kreujący = [[Pius XI]]
|kościół tytularny = S. OnofrioSant’Onofrio
|data pontyfikatu =
|odznaczenia =
Linia 43:
Ojciec umarł miesiąc po jego narodzinach. Ukończył niższe seminarium w [[Mayenne (Mayenne)|Mayenne]], a następnie wyższe w [[Laval (Mayenne)|Laval]], chociaż jego proboszcz nie był przekonany, czy będzie z niego dobry kapłan. Przez kilka lat przebywał w [[Rzym]]ie na [[Papieski Uniwersytet Gregoriański|Uniwersytecie Gregoriańskim]] i Kolegium Francuskim. Uzyskał doktorat z [[filozofia|filozofii]] i [[teologia|teologii]]. [[Święcenia kapłańskie]] otrzymał [[18 grudnia]] [[1897]] z rąk Wikariusza Rzymu kardynała [[Lucido Maria Parocchi|Lucido Parocchiego]] w jego prywatnej kaplicy. Po kolejnych dwóch latach spędzonych w Wiecznym Mieście powrócił do rodzinnego kraju i został wykładowcą seminarium w Laval. W latach [[1917]]-[[1928]] wicerektor.
 
[[6 lipca]] [[1928]] otrzymał nominację na biskupa [[Bayeux]] i [[Lisieux]]. [[Sakra|Sakry]] udzielił w katedrze w Laval biskup [[Eugéne-Jacques Grelier]]. Po dwóch latach, w [[1930]] spotkał go awans na arcybiskupa Reims. [[Kapelusz kardynalski]] z tytułem prezbitera Sant’Onofrio otrzymał na konsystorzu w [[1935]] roku z rąk [[Pius XI|Piusa XI]]. [[11 maja]] [[1940]] przeniesiony na stołeczną metropolię, na której pozostał już do śmierci. Pochowany w [[katedra Notre-Dame w Paryżu|katedrze Notre-Dame]].
 
W [[1941]] o mały włos nie został wywieziony przez hitlerowców do [[Dachau]]. Popierał, jak większość episkopatu, rządy [[Philippe Pétain|Philippe'a Pétaina]]. W [[1942]] potępił jednak jego politykę za deportacje [[Żydzi|Żydów]]. Wspierał ruch księży-robotników, którzy mieli za zadanie żyć i pracować razem z robotnikami.