Łukasz (Wojno-Jasieniecki): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 80:
W 1935 biskup został ponownie zatrudniony w szpitalu w Taszkencie. 24 lipca 1937 został tamże aresztowany i oskarżony o członkostwo w kontrrewolucyjnej organizacji założonej przez duchowieństwo eparchii taszkenckiej i Azji Środkowej. Razem z nim uwięzieni zostali biskup diecezjalny [[Borys (Szypulin)]], archimandryta Walenty (Lachocki) oraz grupa białych duchownych. Łukaszowi (Wojno-Jasienieckiemu) zarzucono również udzielanie wsparcia materialnego zesłanym hierarchom prawosławnym: [[Eugeniusz (Kobranow)|Eugeniuszowi (Kobranowowi)]], [[Makary (Karmazin)|Makaremu (Karmazinowi)]], [[Porfiry (Gulewicz)|Porfiremu (Gulewiczowi)]], [[Antoni (Abaszydze)|Antoniemu (Abaszydze)]], [[Cyryl (Smirnow)|Cyrylowi (Smirnowowi)]] i [[Józef (Pietrowych)|Józefowi (Pietrowychowi)]], co faktycznie czynił, oraz zabijanie pacjentów podczas operacji w szpitalu w Taszkencie<ref>{{cytuj książkę |autor = W. Maruszczak| tytuł = Hierarcha-chirurg. Życie arcybiskupa Łukasza (Wojno-Jasienieckiego)| wydawca = Bratczyk| miejsce = Hajnówka| rok = 2004| strony = 49-55| isbn = 83-88325-31-0}}</ref>. Biskup został osadzony w karcerze, pobity, następnie zaś poddany trzynastodniowemu nieprzerwanemu śledztwu, po którym podpisał przedstawiony mu protokół zeznań. Planowane były jego dalsze przesłuchania, jednak NKWD zrezygnowało z nich z powodu bardzo złego stanu zdrowia aresztowanego<ref>{{cytuj książkę |autor = W. Maruszczak| tytuł = Hierarcha-chirurg. Życie arcybiskupa Łukasza (Wojno-Jasienieckiego)| wydawca = Bratczyk| miejsce = Hajnówka| rok = 2004| strony = 51-53| isbn = 83-88325-31-0}}</ref>. Aresztowani razem z biskupem Łukaszem biskup Borys i archimandryta Walenty w swoich zeznaniach "potwierdzili" zarzuty postawione mu w śledztwie<ref name="mar56">{{cytuj książkę |autor = W. Maruszczak| tytuł = Hierarcha-chirurg. Życie arcybiskupa Łukasza (Wojno-Jasienieckiego)| wydawca = Bratczyk| miejsce = Hajnówka| rok = 2004| strony = 56| isbn = 83-88325-31-0}}</ref>. Ostatecznie biskup został skazany na pięć lat zsyłki do miejscowości [[Bolszaja Murta]]<ref name="mar56"/>.
 
Po dotarciu do miejsca zesłania Łukasz (Wojno-Jasieniecki) został tam zatrudniony w szpitalu. Po [[Atak III Rzeszy na ZSRR|agresji III Rzeszy na Związek Radziecki]] został mianowany konsultantem szpitali w Kraju Krasnojarskim i otrzymał list gratulacyjny Rady Syberyjskiego Okręgu Wojskowego za zaangażowanie w leczenie rannych żołnierzy Armii Czerwonej<ref>{{cytuj książkę |autor = W. Maruszczak| tytuł = Hierarcha-chirurg. Życie arcybiskupa Łukasza (Wojno-Jasienieckiego)| wydawca = Bratczyk| miejsce = Hajnówka| rok = 2004| strony = 57| isbn = 83-88325-31-0}}</ref>. W 1942 otrzymał godność biskupa [[eparchia krasnojarska i aczyńska|krasnojarskiego]]. W momencie objęcia przez niego katedry na terenie eparchii działały dwie cerkwie obsługiwane przez dwóch duchownych, zaś praktyki religijne wśród ludności praktycznie zanikły. Duchowny starał się przeciwdziałać takiemu stanowi rzeczy<ref>{{cytuj książkę |autor = W. Maruszczak| tytuł = Hierarcha-chirurg. Życie arcybiskupa Łukasza (Wojno-Jasienieckiego)| wydawca = Bratczyk| miejsce = Hajnówka| rok = 2004| strony = 58-60| isbn = 83-88325-31-0}}</ref>.
 
W 1943 ukazało się poprawione II wydanie ''Zarysu chirurgii przypadków ropnych'', zaś w roku następnym - napisana w oparciu o ostatnie doświadczenia autora praca ''Opóźnione resekcje zainfekowanych ran postrzałowych stawów''. Za obydwie publikacje Łukasz (Wojno-Jasieniecki) otrzymał Nagrodę Stalinowską w dziedzinie medycyny. Z 200 tys. rubli, jakie otrzymał, 130 tys. przekazał na cele pomocy dzieciom, które straciły rodziców w czasie wojny<ref name="mar62">{{cytuj książkę |autor = W. Maruszczak| tytuł = Hierarcha-chirurg. Życie arcybiskupa Łukasza (Wojno-Jasienieckiego)| wydawca = Bratczyk| miejsce = Hajnówka| rok = 2004| strony = 62| isbn = 83-88325-31-0}}</ref>.