Południk Struvego: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dodano nowy punkt pomiarowy na Ukrainie (pod Łuckiem), gdzie został postawiony odpowiedni obelisk
CiaPan (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne (wyznaczony → założony), spacja po nazwie Mostar w tytule linku zewn.
Linia 20:
Południk Struvego rozciąga się na długości 2821, 833 km i przebiega aktualnie (2011) przez terytorium dziesięciu państw: Norwegię, Szwecję, Finlandię, Rosję, Estonię, Łotwę, Litwę, Białoruś, Mołdawię i Ukrainę{{r|UNESCO2}}. Składa się z 265 głównych punktów pomiarowych, tworzących 258 [[trójkąt triangulacyjny|trójkątów triangulacyjnych]], oraz 60 punktów dodatkowych{{r|UNESCO1}}.
 
Został wyznaczonyzałożony w latach 1816–1852 na terenie ówczesnej unii Szwecji i Norwegii oraz Rosji, pod nadzorem rosyjskiego naukowca [[Friedrich Georg Wilhelm Struve|Friedricha Georga Wilhelma von Struvego]] i rosyjskiego oficera [[Carl Tenner|Carla F. Tennera]]{{r|UNESCO2}}. Służył do określenia (pomiaru) dokładnego kształtu i rozmiarów [[Ziemia|Ziemi]]. Pierwszy założony punkt znajduje się w obserwatorium w Tartu na terenie dzisiejszej Estonii.
 
W 2005 roku Południk Struvego został wpisany na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa UNESCO]]{{r|UNESCOwpis}}. Na liście znalazły się 34 oryginalne punkty pomiarowe{{r|UNESCO2}}:
Linia 75:
 
{{Przypisy|
* <ref name="UNESCOwpis">{{cytuj stronę|url=http://whc.unesco.org/en/news/135|tytuł=Mostar, Macao and Biblical vestiges in Israel are among the 17 cultural sites inscribed on UNESCO’s World Heritage List|autor=UNESCO|data=2005-05-17|język=en|data dostępu=2011-12-01}}</ref>
* <ref name="UNESCO1">{{cytuj stronę|url=http://whc.unesco.org/en/list/1187/|tytuł=Struve Geodetic Arc|autor=UNESCO|język=en|data dostępu=2011-12-01}}</ref>
* <ref name="UNESCO2">{{cytuj stronę|url=http://whc.unesco.org/uploads/nominations/1187.pdf|tytuł=Struve Geodetic Arc|autor=UNESCO|język=en|data dostępu=2011-12-01}}</ref>