Mit fallocentryczny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
m poprawa linków
Linia 3:
Mity fallocentryczne były niezwykle częste w kulturach przedchrześcijańskich, m.in. w kręgu kultur [[Ludy semickie|semickich]] i śródziemnomorskich. Zwykle poprzez boski penis i pochodzące z niego [[sperma|nasienie]] stwarzany lub formowany był świat. [[Sumer]]yjski bóg [[Enki]], według poematu z trzeciego tysiąclecia, swoim nasieniem napełnił dwie wielkie rzeki [[Mezopotamia|Mezopotamii]] – [[Tygrys (rzeka)|Tygrys]] i [[Eufrat]], zapewniając urodzaj. W sąsiednim [[Starożytny Egipt|Egipcie]] [[Atum]] miał stworzyć cały świat poprzez [[masturbacja|masturbację]]. W papirusie Bremner-Rhind przypisano mu następujące słowa: ''Postępowałem z moją pięścią jak mąż... kopulowałem ze swą ręką''<ref>A. M. Roth, ''Ancient Egyptian Beliefs About Conception and Fertility'', [w:] A. E. Rautman (red.), ''Reading the Body: representations and remains in the archaeological record'', Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 2000, s. 196</ref>.
 
Wokół świętego penisa osnuty został także sztandarowy mit starożytnego Egiptu – opowieść o [[Izyda|Izydzie]] i [[Ozyrys (bóg)|Ozyrysie]]. Sam Ozyrys w ''[[Księga Umarłychumarłych|Księdze Umarłychumarłych]]'' stwierdza: "''Ja jestem Ozyrysem... sztywnym penisem''".
 
Cechy fallocentryczne ma także [[Biblia|biblijna]] opowieść o przymierzu z narodem wybranym, które zostało przypieczętowane [[Obrzezanie|obrzezaniem]], tym samym symbolem związku między [[Żydzi|Izraelitami]] a ich Bogiem stał się penis.