Zdzisław Mączeński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wymiana zdjęcia, drobne redakcyjne |
uzupełnienie, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, wikizacja |
||
Linia 5:
'''Zdzisław Mączeński''' (ur. [[14 października]] [[1878]] w [[Spytkowice (powiat wadowicki)|Spytkowicach]]
Przez pięć lat uczęszczał do gimnazjum w [[Wadowice|Wadowicach]]. Po ukończeniu czwartej klasy szkoły średniej został przyjęty na pierwszy kurs na Wydziale Budownictwa Wyższej Szkoły Przemysłowej w [[Kraków|Krakowie]], gdzie studiował w latach 1893-1897. W roku 1918 otrzymał dyplom inżyniera na [[Uniwersytet Techniczny w Wiedniu|Wyższej Szkole Technicznej w Wiedniu]], a w 1927 dyplom inżyniera – architekta na Wydziale Architektury [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]].
Linia 14:
W latach 1900-1915 pracował w biurze [[Józef Pius Dziekoński|Józefa Dziekońskiego]] w Warszawie, gdzie brał udział w projektowaniu 70 kościołów oraz wykonał 39 projektów budowlanych.
Od roku 1906 poza uczestnictwem w zespole Józefa Dziekońskiego podjął własną pracę, projektując i realizując kościoły, m.in. w [[Limanowa|Limanowej]] (1909, realizacja 1910-1918), [[Mąkoszyn (województwo wielkopolskie)|Mąkoszynie]] (1914), Książnicy (1914), [[Kąclowa|Kąclowej]] (1926-29), [[Kościół św. Szczepana w Krakowie|św. Szczepana w Krakowie]] (1926), [[Siedlec (powiat łęczycki)|Siedlcu]] k. Łęczycy (1927), [[Bystrzyca (województwo podkarpackie)|Bystrzycy]] (1932-35), [[Wysowa|Wysowej]] (1936-39), Matki Bożej Różańcowej na [[Bródno|Bródnie]] w Warszawie (1937), szkoły i budynki użyteczności publicznej, w tym m.in. [[Gmach Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w Warszawie|Gmach Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego]] w Warszawie (1927-30), Izbę Przemysłowo-Handlową przy ul. [[Ulica Wiejska w Warszawie|Wiejskiej]] 10 (1929).
Był współzałożycielem i współprojektantem zespołu urbanistycznego Spółdzielnia Profesorów Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej w Warszawie przy ul. [[Ulica Górnośląska w Warszawie|Górnośląskiej]] i [[Ulica Myśliwiecka w Warszawie|Myśliwieckiej]], który dziś w całości znajduje się pod nadzorem konserwatorskim.
Ogółem był autorem projektów i realizacji ponad 70 obiektów<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Encyklopedia Warszawy | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | data = 1994 | strony = 477 | isbn = 83-01-08836-2}}</ref>.
Laureat wielu konkursów architektonicznych. Otrzymał 10 nagród I stopnia (w tym w 1909 za kościół w Limanowej, w 1927 za budynek MWRiOP – dzisiejszy MEN i w 1930 ex aequo za kościół pw. Opatrzności Bożej), 3 nagrody II stopnia oraz nagrody III stopnia i wyróżnienia. W [[1935]] został odznaczony Złotym [[Wawrzyn Akademicki|Wawrzynem Akademickim]] [[Polska Akademia Literatury|Polskiej Akademii Literatury]]<ref>Rocznik Polskiej Akademii Literatury, [[Warszawa]] [[1937]], s. 255.</ref>.
Linia 34 ⟶ 36:
Otrzymał wiele nagród i odznaczeń: [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], Złoty Wawrzyn Akademicki za zasługi dla polskiej sztuki, Złotą Odznakę Honorową miasta stołecznego Warszawy i inne. W 1950 roku [[Politechnika Warszawska]] przyznała mu tytuł [[Doctor honoris causa|doktora honoris causa]]<ref>{{cytuj stronę|url= http://www.pw.edu.pl/Uczelnia/Historia/Doktorzy-honoris-causa-PW|tytuł=Doktorzy honoris causa PW|opublikowany=pw.edu.pl|data=|data dostępu=23 lutego 2011}}</ref>.
W styczniu 1986 jego imieniem nazwano ulicę na warszawskim [[Ursynów|Ursynowie]]<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Handke | imię = Kwiryna | tytuł = Słownik nazewnictwa Warszawy | wydawca = Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy | miejsce = Warszawa | data = 1998 | strony = 402 | isbn = 83-86619-97X}}</ref>.
{{Przypisy}}
| |||