Zdzisław Mączeński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, wikizacja |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 3:
[[Plik:Bazylika Limanowa.jpg|thumb|Bazylika Matki Bożej Bolesnej w Limanowej]]
[[Plik:St Stephen face2.jpg|thumb|Kościół św. Szczepana w Krakowie]]
'''Zdzisław Mączeński''' (ur. [[14 października]] [[1878]] w [[Spytkowice (powiat wadowicki)|Spytkowicach]],
▲'''Zdzisław Mączeński''' (ur. [[14 października]] [[1878]] w [[Spytkowice (powiat wadowicki)|Spytkowicach]], zm. [[17 czerwca]] [[1961]] w [[Grybów|Grybowie]]) – polski architekt.
Przez pięć lat uczęszczał do gimnazjum w [[Wadowice|Wadowicach]]. Po ukończeniu czwartej klasy szkoły średniej został przyjęty na pierwszy kurs na Wydziale Budownictwa Wyższej Szkoły Przemysłowej w [[Kraków|Krakowie]], gdzie studiował w latach 1893-1897. W roku 1918 otrzymał dyplom inżyniera na [[Uniwersytet Techniczny w Wiedniu|Wyższej Szkole Technicznej w Wiedniu]], a w 1927 dyplom inżyniera – architekta na Wydziale Architektury [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]].
=== Praca zawodowa ===
Pracę zawodową rozpoczął w 1897 roku w biurze restauracji [[
W latach 1900-1915 pracował w biurze [[Józef Pius Dziekoński|Józefa Dziekońskiego]] w Warszawie, gdzie brał udział w projektowaniu 70 kościołów oraz wykonał 39 projektów budowlanych.
Od roku 1906 poza uczestnictwem w zespole Józefa Dziekońskiego podjął własną pracę, projektując i realizując kościoły, m.in. w [[Limanowa|Limanowej]] (1909, realizacja 1910-1918), [[Mąkoszyn (województwo wielkopolskie)|Mąkoszynie]] (1914), Książnicy (1914), [[Kąclowa|Kąclowej]] (1926-29), [[Kościół św. Szczepana w Krakowie|św. Szczepana w Krakowie]] (1926), [[Siedlec (powiat łęczycki)|Siedlcu]] k. Łęczycy (1927), [[Bystrzyca (województwo podkarpackie)|Bystrzycy]] (1932-35), [[Wysowa-Zdrój|Wysowej]] (1936-39), Matki Bożej Różańcowej na [[Bródno|Bródnie]] w Warszawie (1937), szkoły i budynki użyteczności publicznej, w tym m.in. [[Gmach Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w Warszawie|Gmach Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego]] w Warszawie (1927-30), Izbę Przemysłowo-Handlową przy ul. [[Ulica Wiejska w Warszawie|Wiejskiej]] 10 (1929). Był autorem projektu odbudowy budynku Banku Handlowego przy ul. [[Ulica Tadeusza Czackiego w Warszawie|Czackiego]] (1947-49). Zaprojektował też budynki mieszkalne, m.in. w Warszawie przy ul. [[Ulica Lwowska w Warszawie|Lwowskiej]] 10, [[Ulica Szpitalna w Warszawie|Szpitalnej]] 4, Wiejskiej 18, zespół domów na ul. Raszyńskiej oraz kamienicę przy ul. [[Ulica Puławska w Warszawie|Puławskiej]] 26/26a.
Był współzałożycielem i współprojektantem zespołu urbanistycznego Spółdzielnia Profesorów Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej w Warszawie przy ul. [[Ulica Górnośląska w Warszawie|Górnośląskiej]] i [[Ulica Myśliwiecka w Warszawie|Myśliwieckiej]], który dziś w całości znajduje się pod nadzorem konserwatorskim.
Ogółem był autorem projektów i realizacji ponad 70 obiektów<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Encyklopedia Warszawy | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | data = 1994 | strony = 477 | isbn = 83-01-08836-2}}</ref>.
Linia 27 ⟶ 25:
Działalność dydaktyczną w uczelni akademickiej rozpoczął w roku 1915 na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, prowadząc wykłady z budownictwa ogólnego i rysunku architektonicznego. Dwukrotnie pełnił funkcję prorektora Politechniki Warszawskiej w latach 1947–1949, oraz dwukrotnie – dziekana Wydziału Architektury PW (1945–1946 oraz 1949–1950).
W czasie okupacji wykładał na tajnym Wydziale Architektury i w jawnej Wyższej Szkole Technicznej w Warszawie, a po powstaniu warszawskim – na tajnych kursach akademickich w Częstochowie.
W 1946 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1948 r. profesorem zwyczajnym. Od 1954 r. kierował Katedrą Budownictwa Ogólnego. W 1956 został powołany na członka–korespondenta [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]]. W latach 1931–1939 był architektem–doradcą Kurii Archidiecezjalnej Warszawskiej, a po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] członkiem, a następnie wiceprzewodniczącym Prymasowskiej Rady Odbudowy Kościołów (tablica pamiątkowa na południowej ścianie katedry św. Jana w Warszawie).
9 marca 1939 roku w uznaniu zasług dla Grybowa Rada Miasta nadała mu jednogłośnie honorowe obywatelstwo
Wydał wiele prac naukowych oraz podręczników akademickich, takich jak ''Podręcznik budownictwa'', 1945, ''Poradnik budowlany dla architektów'', 1953, ''Elementy i detale architektoniczne'', 1956. Wartość tych prac potwierdza wydanie w 1998 roku reprintu monografii ''Elementy i detale architektoniczne'', bez żadnych poprawek.
Otrzymał wiele nagród i odznaczeń: [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], Złoty Wawrzyn Akademicki za zasługi dla polskiej sztuki, Złotą Odznakę Honorową miasta stołecznego Warszawy i inne. W 1950 roku [[Politechnika Warszawska]] przyznała mu tytuł [[Doctor honoris causa|doktora honoris causa]]<ref>{{cytuj stronę|url= http://www.pw.edu.pl/Uczelnia/Historia/Doktorzy-honoris-causa-PW|tytuł=Doktorzy honoris causa PW|opublikowany=pw.edu.pl|data=|data dostępu=23 lutego 2011}}</ref>.
Linia 42 ⟶ 40:
== Bibliografia ==
* Hanna Krzyżanowska, ''Mączeński Zdzisław'', [w:] ''Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków'', z. 1, Poznań, Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków, 2000, ISBN 83-900862-7-1.
* Zdzisław Mączeński, ''Poradnik budowlany dla architektów'', Budownictwo i Architektura, Warszawa, wyd. 2, 1954, 844 str.
{{commonscat}}
| |||