SMS Derfflinger: Różnice pomiędzy wersjami

W trakcie pobytu na internowaniu Ludwig von Reuter coraz wyraźniej zdawał sobie sprawę, że powrót choćby części powierzonych mu okrętów do kraju jest niemożliwy. W związku z tym i w obliczu zbliżającego się dnia wygaśnięcia obowiązywania zawieszenia broni, niemiecki dowódca zdecydował się postąpić zgodnie z rozkazem cesarza, mówiącym, że żaden niemiecki okręt nie może się dostać w ręce wroga. 21 czerwca 1919 roku admirał wydał rozkaz o samozatopieniu<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Freivogel|imię=Zvonimir|tytuł=Koniec potęgi morskiej Cesarskich Niemiec. Samozatopienie Hochseeflotte w Scapa Flow. Cz. I}}</ref>. „Derfflinger” zatonął o 14.45<ref name=Groner83/>. Jego marynarze zostali potraktowani jako [[jeniec wojenny|jeńcy wojenni]] i osadzeni w obozach, skąd powrócili do kraju dopiero na początku 1920 roku<ref name=FreivogelII>{{cytuj książkę|nazwisko=Freivogel|imię=Zvonimir|tytuł=Koniec potęgi morskiej Cesarskich Niemiec. Samozatopienie Hochseeflotte w Scapa Flow. Cz. II}}</ref>.

 

 

{{Przypisy|2}}