Lotar III: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Życie i panowanie: poprawa linków
Linia 31:
[[24 sierpnia]] [[1125]] na zjeździe książąt niemieckich w [[Moguncja|Moguncji]] został wybrany królem rzymskim (niemieckim) wbrew woli Henryka V, który umierając wyznaczył na następcę tronu władcę Szwabii [[Fryderyk II Jednooki|Fryderyka II Hohenstaufa]]. W latach [[1128]]-[[1130]] musiał stawić czoła opozycji [[Hohenstaufowie|Hohenstaufów]], którzy kontrolowali [[Szwabia|Szwabię]], Górną Lotaryngię i [[Frankonia|Frankonię]]. Odmówili zwrotu dóbr królewskich odziedziczonych po Henryku V a w [[1127]] roku wybrali nawet swojego antykróla [[Konrad III Hohenstauf|Konrada III]]. Wykorzystując i umiejętnie wygrywając podwójną elekcję papieży, został w [[1133]] koronowany na cesarza rzymskiego przez [[Innocenty II|Innocentego II]] i uzyskał od papieża potwierdzenie cesarskich praw do zwierzchnictwa lennego nad biskupami. W [[1135]] roku Lotar wreszcie zmusił Staufow do posłuszeństwa i zlikwidował dwuwładzę w Niemczech.
 
W latach [[1136]]-[[1137]] przeprowadził udaną kampanię na [[Sycylia|Sycylii]], zakończoną przyłączeniem [[Apulia|Apulii]] do cesarstwa jako lenna. W [[1134]] roku osadził [[Albrecht Niedźwiedź|Albrechta Niedźwiedzia]] w [[Marchia Północna|Marchii Północnej]] a w [[1136]] roku [[Konrad WettynWielki|Konrada Wettyna]] w [[Marchia Miśnieńska|Marchii Miśnieńskiej]] i [[Marchia Łużycka|Łużyckiej]], dając obu za zadanie podporządkowanie Niemcom terenów połabskich. W [[1135]] [[Władcy Danii|król Danii]] [[Eryk II Pamiętny]] uznał się jego wasalem i wszedł do [[Sejm Rzeszy (Święte Cesarstwo Rzymskie)|Reichstagu]]. Doprowadził do zakończenia wojny polsko-czeskiej, przypieczętowanego podporządkowaniem księcia [[Bolesław III Krzywousty|Bolesława Krzywoustego]] i zapłaceniem przez [[Polska|Polskę]] trybutu. Co więcej, Bolesław musiał uznać [[Pomorze Zachodnie]] i [[Rugia|Rugię]] jako lenna cesarstwa (traktat w Merseburgu).
 
Lotar III zmarł podczas drugiej wyprawy przeciw Normanom na Sycylię. Nie miał męskiego potomka, dzięki czemu został wybrany na króla przez niechętnych monarchii dziedzicznej książąt niemieckich, ale tym samym nie pozostawił dziedzica.