Pobór (wojsko): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
|||
Linia 12:
W Polsce do roku 2008 pobór przeprowadzali [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji|ministrowie spraw wewnętrznych]] i [[Ministerstwo Obrony Narodowej|obrony narodowej]]; za przeprowadzenie poboru odpowiadał [[wójt]] ([[burmistrz]], [[prezydent miasta]]). Obowiązkowi stawienia się do poboru podlegali mężczyźni kończący w danym roku kalendarzowym 19 rok życia (poborowi), jak również mężczyźni starsi, którzy np. nie stawili się wcześniej do poboru, a także kobiety posiadające kwalifikacje przydatne w siłach zbrojnych. Do poboru mogli zgłaszać się ponadto ochotnicy, którzy ukończyli 18 rok życia.
Mężczyźni stający do poboru po raz pierwszy otrzymywali wojskowy dokument osobisty – [[książeczka wojskowa|książeczkę wojskową]]. Wzywanie do poboru następowało w drodze
W czasie poboru były przeprowadzane badania lekarskie dla orzeczenia kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej. Wyróżniano cztery takie kategorie:
* ''kategoria A'' – zdolny do czynnej służby wojskowej w czasie [[Pokój (polityka)|pokoju]] i [[wojna|wojny]]
* ''kategoria B'' – czasowo niezdolny do czynnej służby wojskowej na czas określony przez komisję
|