Była to zwycięska bitwa wojsk polskich dowodzonych przez generała [[Jan Zygmunt Skrzynecki|Jana Skrzyneckiego]] nad [[Samodzielny Korpus Litewski|rosyjskim korpusem]] generała [[Grigorij Rosen|Grigorija Rosena]]. Bitwa miała miejsce 31 marca 1831 roku pod Dębem Wielkim (na wschód od [[Warszawa|Warszawy]]).
Po porażce w [[II bitwa pod Wawrem|bitwie pod Wawrem]] rosyjski generał [[Fiodor Geismar]] wycofał się na [[Dębe Wielkie (powiat miński)|Dębe Wielkie]] i dołączył do [[Samodzielny Korpus Litewski|6 korpusu]] generała G.Rosena. Rosen, mając teraz 8000 piechoty, 2000 jazdy i 20 dział zajął silną pozycję, którą na prawym skrzydle osłaniał las, a z przodu rozlewiska chroniące przed ewentualnym atakiem jazdy polskiej. Umocnieni Rosjanie czekali teraz na nadejście koncentrującej się w [[Rysie (powiat miński)|Rysiach]] 25 dywizji. Gdy nadszedł generał Skrzynecki (30 000 żołnierzy), nierozkazał potrafiłatak zdecydować4 sięPułku Piechoty Liniowej pod dowództwem gen. Bogusławskiego na ataklewe iskrzydło doRosjan wieczoraa wojska8 polskiePułk niePiechoty podjęłyLiniowej prawiemiał żadnejzaatakować akcjiprawe skrzydło wojsk rosyjskich. DopieroPróba rozwinięcia artylerii po obu stronach szosy brzeskiej nie udała się, gdybo Rosendziała zdecydowałlgnęły w polnym błocie po same osie. Oba natarcia pomimo dużego zaangażowania żołnierzy nie przynosiły efektów a straty w ludziach rosły. Skrzynecki nakazał więc utrzymać pozycję i rozłożyć się na odwrót,noc. generałBogusławski [[Wojciechpoderwał Chrzanowski]]jednak do walki swoich czwartaków i okrążając od południa mokradła uderzył z sukcesami na lewe skrzydło Rosjan zlokalizowane przy dworze. Skrzynecki zaproponowałwidząc, byże przeprowadzićczwarty pułk wypiera Rosjan za namową generała Wojciecha Chrzanowskiego rozkazał szarżę szóstkamijazdy poprzez groblimost na centrum rosyjskiej linii obrony. Pomysł ten zrealizował generał [[Kazimierz Skarżyński]],który prowadząc szóstkami strzelców konnych, karabinierów i Jazdę Poznańską częściowo rozbijając Rosjan. Reszta korpusu Rosena wycofała się w zamieszaniu, zawdzięczając swoje ocalenie niezdecydowaniu Skrzyneckiego, który nie wydał rozkazu pościgu za ogarniętymi popłochem Rosjanami i w ten sposób zmarnował zwycięstwo. W bitwie Polacy wzięli 900 jeńców rosyjskich, 12 dział oraz wiele broni i sprzętu.
