Niemiecki nazistowski obóz dla polskich dzieci w Łodzi (1942–1945): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez Lodz) i przywrócono wersję 38199856 autorstwa Ented |
uzup. merytoryczne |
||
Linia 71:
Przyczyną było również i to, że teren byłego obozu został szybko ponownie zamieszkany przez przedwojennych mieszkańców tego rejonu - lub ludność napływową - którzy po prostu powrócili do swoich ocalałych domów z których zostali wysiedleni w okresie okupacji. Kilka drewnianych budynków powstałych w okresie jego funkcjonowania zostało jako "bezpańskie" rozebrane na opał. W 1947 rozpoczęła się przebudowa tego rejonu miasta, w ramach ogólnołódzkiego programu rewitalizacji miasta, w tym Bałut. Z czasem powstały tu bloki mieszkalne. Z zabudowy obozowej zachowały się do dziś tylko cztery murowane budynki: jeden przy ul. Mostowskiego i trzy przy ul. Przemysłowej, w tym budynek komendantury obozowej przy ul. Przemysłowej 34 (na nim tablica informacyjno-pamiątkowa), a po przeciwnej stronie budynek karceru.
Pamięć o obozie przywrócona została w 1965, za sprawą reporterskiej publikacji łódzkiego literata i dziennikarza - [[Wiesław Jażdżyński|Wiesława Jażdżyńskiego]] pt. ''Reportaż z pustego pola''<ref>Faktem jest, że reportaż prezentował ówczesny stan wiedzy o obozie, czyli żaden, co stało się powodem bzdurnego oskarżania Autora o fałszowanie historii (vide: [[Aleksander Szumański]], Mord polskich dzieci w Łódzkim getcie. W-wa 2013, Wyd. "Bollinari"; por. rec. Wojciech Źródlak, Mord polskich dzieci w łódzkim getcie. Plagiat w patriotycznym oleju; [w:] "Kronika miasta Łodzi", 2013, nr 3, ss. 219 - 224).</ref>. Niedługo potem ruszyły szerokim frontem działania społeczne i administracyjne mające na celu pomnikowe upamiętnienie tego miejsca. Również dzięki tej publikacji doszło do procesu byłej "wychowawczyni" - Eugenii Pohl vel Pol. Przede wszystkim jednak "Reportaż" był impulsem dla napisania monografii tego obozu przez byłego więźnia - Józefa Witkowskiego.
9 maja 1971<ref>{{cytuj stronę|url=http://uczyc-sie-z-historii.pl/pl/projekty/zobacz/9 |tytuł=„Memento”. Obóz koncentracyjny dla dzieci w Litzmannstadt |język=pl |data dostępu=2012-09-24}}</ref> został odsłonięty w pobliskim parku (podówczas im. „Promienistych”, od początku lat 90. XX w. [[park im. Szarych Szeregów]]), [[Pomnik Martyrologii Dzieci]], nazywany popularnie w Łodzi „Pomnikiem Pękniętego Serca”<ref>{{cytuj stronę | url = http://lodz.gazeta.pl/lodz/1,89059,6962499,Oboz_dla_polskich_dzieci.html | tytuł = Obóz dla polskich dzieci | data dostępu = 2012-10-03 | autor = [[Joanna Podolska]] | opublikowany = gazeta.pl | data = 2009-08-25}}</ref>, autorstwa łódzkich rzeźbiarzy – [[Jadwiga Janus|Jadwigi Janus]] i [[Ludwik Mackiewicz|Ludwika Mackiewicza]]. Pomnik ''de facto'' stoi poza terenem obozu. Widoczne obok elementy plastyczne w postaci stylizowanych słupów z drutami pod napięciem elektrycznym otaczającymi np. niemiecki obóz koncentracyjny Auschwitz (Oświęcim), skrywają stojące w pobliżu garaże i nie mają nic wspólnego z terenem byłego obozu. Natomiast podobne słupy zostały ustawione w czterech narożnikach rzeczywistego obszaru obozu<ref>Jakkolwiek od wschodu teren ten - wraz z fragmentem cmentarza żydowskiego - został zaanektowany pod nową ulicę w tym miejscu - Zagajnikową (przedłużenie ul. Spornej).</ref>.
| |||