I wojna czeczeńska: Różnice pomiędzy wersjami

== Przebieg ==

Od tego momentu rozpoczęła się walka z oddziałami separatystów, którym udało się wycofać i przegrupować w górskich rejonach republiki. W walkach tych Rosjanie zaczęli ponosić istotne straty w ludziach. Problemem dla sił rosyjskich były zwłaszcza walki w miastach, do których dowódcy i żołnierze rosyjscy byli nieprzygotowani, jak też ataki terrorystyczne poza terytorium Czeczenii. W czerwcu [[1995]] r. [[Szamil Basajew]] przeprowadził atak terrorystyczny na szpital cywiliny w [[Budionnowsk]]u, a w styczniu [[1996]] r. akcję o takim samym charakterze na szpital w [[Kizlar]]ze przeprowadził inny dowódca separatystów – [[Salman Radujew]]. W grudniu [[1995]] roku separatyści odzyskali chwilowo kontrolę nad drugim co do wielkości mieście republiki [[Gudermes|Gudermesem]]em, jednak po kilku dniach walk zostali zmuszeni do ustąpienia. [[21 kwietnia]] [[1996]] r. po namierzeniu jego telefonu satelitarnego i przeprowadzeniu rosyjskiego ataku rakietowego zginął [[Dżochar Dudajew]], a władzę po nim przejął [[Zelimchan Jandarbijew]]. Po zaskakującym dla wojsk rosyjskich letnim ataku bojowników w sierpniu [[1996]] r. separatystom udało się odbić [[Grozny]].

== Straty wojenne ==

Wg danych strony rosyjskiej, w wojnie zginęło 17391 żołnierzy i bojowników walczących po stronie separatystów oraz 5552 żołnierzy wojsk federalnych (poległych i zaginionych). Wg separatystów w wojnie poległo ok. 3000 żołnierzy i bojowników czeczeńskich oraz ponad 14 tys. Rosjan. Nie są znane dokładne straty ludności cywilnej. Szacunki wahają się od 30 tys. do 100 tys. cywili zabitych na terytorium Czeczenii oraz 161 cywili zabitych poza terytorium Czeczenii. Generalicja rosyjska szacuje straty w ludności cywilnej na ok. 50-80 tys. osób. Problemy z oszacowaniem strat wojennych wynikają z charakteru konfliktu, do którego doszodoszło w trakcie trwania czeczeńskiej wojny domowej. Wielu cywili było w obawie o własne bezpieczeństwo uzbrojonych, a bojownicy bez trudu mogli maskować się wsródwśród cywili. Część żołnierzy i bojowników w trakcie działań wojennych zmieniała strony konfliktu, co dodatkowo utrudniało ustalenie strat walczących ze sobą stron. Nieznana jest również dokładna liczba uchodźców wojennych (ok. 500 tys. osób).

=={{Przypisy==}}