Wacław Boratyński: Różnice pomiędzy wersjami

WychowałUrodził się i wychował w Ryglicach koło [[Tarnów|Tarnowa]] jako syn Leona, budowniczego i rzeźbiarza–amatora oraz Julii z Piotrowskich{{odn|Gąsiorowski, Topolski|1981|s=71}}. Dzięki staraniu księdza [[Jan Pabis|Jana Pabisa]] z Klasztoru koło [[Gostyń|Gostynia]] młodego Boratyńskiego zapisano od 1921 do szkoły w Gostyniu, gdzie doskonalił swoje zdolności. Pomagał mu [[Władysław Kołomłocki]] – profesor rysunku i geografii. Boratyńskiego fascynował [[Wojciech Kossak]], którego poznał na jednej z wystaw w [[Poznań|Poznaniu]]. W tym okresie namalował ''Bitwę'', ''Czarnieckiego i husarię'', ''Odwrót'', ''Szwoleżera''.

W 1928 ukończył gimnazjum i zapisał się do Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. W maju 1929 miała miejsce wystawa jego prac, wraz ze [[Stanisław Szukalski|Stanisławem Szukalskim]], który wrócił z Ameryki. Szukalski wpłynął swoim manifestem na wrażliwość artysty. Boratyński przystąpiłod 1929 należał do szeregu "„[[Szczep Rogate Serce|Szczep Szukalszczyków herbu Rogate Serce]]"”{{odn|Gąsiorowski, Topolski|1981|s=71}}. Z tego okresu się nieliczne prace, m.in. ''Łokietek wygnaniec'', ''Ostatni dat dla Rzeczypospolitej'', ''Cecora'', ''Heretyk''.

W 1931 zamieszkał na stałe w Poznaniu. W 1933 Boratyński poszedł w swych zainteresowaniach w kierunku sztuki użytecznej, poszerzając swój warsztat, techniką piórka, akwareli i tempery. Współpracował z krakowską "Polonią" i "Salonem Malarzy Polskich". W latach 1936-1937 współpracował z poznańskim czasopismem "Tęcza", w którym ilustrował i zamieszczał swoje przemyślenia z historii sztuki. W latach 1938-1939 zaprojektował 24 polskie znaczki, m.in. 10 znaczków serii historycznej i serię emitowaną z okazji [[Międzynarodowe Zawody Narciarskie|Międzynarodowych Zawodów Narciarskich FIS]] w [[Zakopane]]m (1938), a także serię kart pocztowych z okazji 25 rocznicy utworzenia legionów (1939). Zaprojektował medal V Ogólnopolskiej Wystawy Filatelistycznej w [[Warszawa|Warszawie]] (1938).