Królowa Margot (powieść): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m literówka |
||
Linia 27:
Rok 1572 - wojny religijne we Francji. Francją włada młody [[Karol IX Walezjusz]]. Jego siostra [[Małgorzata de Valois|Margot]] wbrew swej woli zostaje żoną [[protestantyzm|protestanckiego]] króla [[Królestwo Nawarry|Nawarry]] – [[Henryk IV Burbon|Henryka Burbona]]. Ślub ma na celu pogodzenie katolików i hugenotów – na wesele do stolicy przybywa wielu hugenockich poddanych Henryka. W 6 dni po ślubie zostają podstępnie zaatakowani i wymordowani z rozkazu ambitnej [[Katarzyna Medycejska|Katarzyny, królowej matki]]. W los obydwu królestw zostają wplątani dwaj przygodni rycerze: Lerac de La Mole i Annibal de Coconnas - najpierw śmiertelni wrogowie, później nierozłączni przyjaciele.
Trwają wojny religijne pomiędzy katolikami a protestantami. Król Karol IX, młody władca kraju, dąży do pokoju z hugenotami. Ma go uwieńczyć ślub siostry króla Francji - Małgorzaty de Valois (zwanej Margot) z królem Nawary, Henrykiem Burbonem, jednym z przywódców protestantów. Oboje są niezadowoleni z tego - zwłaszcza Henryk, którego matka została zabita zatrutymi rękawiczkami przez jego przyszłą teściową,
Król Karol IX obdarza coraz większym zaufaniem jednego z przywódców protestantów - admirała Gasparda de Coligny. Czyni go nawet swoim doradcą. Coligny dąży do wojny z katolicką Hiszpanią. Król i królowa matka nie chcą tej wojny, Karol IX więc udając fałszywą przyjaźń do swego doradcy każe mu przyjść jutro z dokumentami w sprawie planowej wojny, a następnie wzywa do siebie bandytę Franciszka de Louviersa Maurevela. Mówi mu, że wie o jego zbrodniach, jakimi są: próba zabicia admirała de Coligny, kilkakrotna zmiana stronnictwa politycznego i zabójstwo kapitana de Mouya, hugenota, który wziął Maurevela do swego domu i pokochał jak syna, za co potem Maurevel strzelił mu podstępnie w plecy. Karol IX oznajmia, że go zabić, o co prosi młody pan de Mouy de Saint-Phale, syn zabitego, ale król nie zrobi tego, jeśli zbój będzie na jego rozkazy. Nakazuje mu, by zabił Colignego. Nie podaje jednak nazwiska ofiary, mówi jednak, że jej znakiem rozpoznawczym ma być teczka z czerwonej skóry, którą będzie niósł pod pachą.
| |||