Republika Pińczowska (1944): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy, linki zewnętrzne, drobne redakcyjne |
int. |
||
Linia 3:
'''Republika Pińczowska''', '''Rzeczpospolita Kazimiersko-Proszowicka''' - obszar wyzwolony przejściowo w okresie [[24 lipca]]–[[12 sierpnia]] [[1944]] roku spod okupacji [[III Rzesza|niemieckiej]] w wyniku działań oddziałów partyzanckich [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], [[Bataliony Chłopskie|Batalionów Chłopskich]] i [[Armia Ludowa|Armii Ludowej]]<ref>[http://www.historycy.org/index.php?showtopic=2116 Republika Pińczowska, Historycy.org]</ref>. Wspólnym wysiłkiem wyzwolny został obszar o powierzchni 1000 km². Na terenie Republiki Pińczowskiej znalazły się miejscowości: [[Pińczów]], [[Skalbmierz]], [[Książ Wielki]], [[Nowe Brzesko|Brzesko Nowe]], [[Działoszyce]], [[Janowice (powiat miechowski)|Janowice]], [[Kazimierza Wielka]], [[Koszyce (województwo małopolskie)|Koszyce]], [[Nowy Korczyn]], [[Proszowice]], [[Sancygniów]], [[Słaboszów]] i [[Wiślica]].
Pierwszymi akcjami partyzanckimi zmierzającymi do wyzwolenia terenu pow. pińczowskiego spod okupacji niemieckiej było rozbrojenie posterunków niemieckich w [[Racławice|Racławicach]], a następnie w [[Nowy Korczyn| Nowym Korczynie]] i [[Działoszyce| Działoszycach]]. W tym czasie miała też miejsce zwycięskia potyczka oddziału AK "Grom" wspieranego przez oddziały BCh i AL stoczona z oddziałem [[Wehrmacht]]u pod wsią [[Powiat jędrzejowski|Sielec]]. 27 lipca 1944 r. został zlikwidowany ostatni punkt oporu niemieckiego w Kazimierzy Wielkiej w sile ponad 30 ludzi, głównie składający się z ukraińskich faszystów
[[5 sierpnia]] oddziały Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich stoczyły krwawą bitwę o Skalbmierz przeciwko siłom niemiecko-ukraińskim, które po zdobyciu miasta, dokonały jego pacyfikacji i zamordowały 64 osoby.
Linia 13:
Ze wzgledu na bliskość przyczółka baranowsko sandomierskiego i [[Front wschodni (II wojna światowa)|frontu wschodniego]] oraz militarne znaczenie dróg przechodzących przez Republikę, Niemcy podjęli działania zaczepne zmierzające do jej likwidacji<ref>Zygmunt Małecki, Stanisław Marcinkowski, ''Ziemia pińczowska''. Kraków, s.15, </ref>.
Skutkiem koncentracji Wehrmachtu i braku możliwości połączenia z przyczółkami [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], oddziały partyzanckie zostały zdemobilizowane i wróciły do konspiracji, natomiast 1 Brygada Armii Ludowej po bitwie pod wsią [[Baranów (powiat buski)|Baranów]], 14 sierpnia 1944 r. przebiła się przez front niemiecko radziecki na [[Przyczółek baranowsko-sandomierski |przyczółek baranowsko sandomierski]]
| |||