Cud w Kanie Galilejskiej: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paterm (dyskusja | edycje)
Linia 34:
== Interpretacje teologiczne ==
=== Teologia katolicka ===
==== W ujęciu A. Jankowskiego OSB ====
W interpretacji [[Augustyn Jankowski|Augustyna Jankowskiego OSB]] milczenie tekstu o szczegółach personalnych państwa młodych świadczy, że dla Jana ważne było samo wydarzenie jako obraz-symbol [[Teologia|teologiczny]]. Na pewno Maria była bliską rodziną, skoro wydawała polecenia sługom. Uroczystości weselne u Żydów bywało, że trwały około tygodnia lub nawet dwóch (por. [[Księga Tobiasza|Tb]] 8,20; 10,8). Popularnie, w języku kolokwialnym nazywano wesele "piciem". Wino, które ''rozwesela serce ludzkie'' (Ps 104,15) i jest [[Stary Testament|starotestamentowym]] symbolem [[Miłość|miłości]] oblubienicy (Pnp 7,10; 8,2.12), było więc niezbędnym elementem świętowania. Ale w opowiadaniu Jana wino otrzymało jeszcze inne duchowe znaczenie. Cud w Kanie został umieszczony przez Ewangelistę-Redaktora razem ze znakiem oczyszczenia świątyni (J 2,13-22). Obydwa ''znaki'' mają wymowę mesjańską i kultyczną, i zostały napisane według tego samego ''schematu objawieniowego'' (''epifanijnego''). Opowiadanie o interwencji Jezusa w świątyni ukazuje go jako [[Pomazaniec|Mesjasza]], broniącego czystości miejsca kultu. Opis sytuacji na dziedzińcach [[Świątynia Jerozolimska|świątyni]] wskazuje, że tego oczyszczenia Jezus nie mógł przeprowadzić inaczej, jak przez Swą cudowną moc. Zdarzenie to zapowiada też nowy kult, który nastanie po tajemniczym zburzeniu świątyni i jej odbudowaniu – dwóch faktach przekraczających wyobraźnię słuchaczy Jezusa. Zaś cud przemiany wody w wino zapowiada Eucharystię jako centrum nowego kultu, przygotowującą ucztę w [[Królestwo Boże|królestwie niebieskim]] przy ''stole'' Pana (Łk 22,30) – zapowiadaną wcześniej przez proroctwo mesjańskie i [[Eschatologia chrześcijańska|eschatologiczne]] [[Izajasz]]a (Iz 25,6). W obydwóch opowiadaniach występują podobne kontrasty między tym, co dawne, niedoskonałe, a nową pełnią mesjańską. W cudzie przemiany dwukrotnie wymieniona woda jest symbolem ''starego porządku'' – jako służąca do żydowskich [[Nieczystość seksualna|oczyszczeń]], które niebawem miały stracić całe swoje znaczenie wobec nadejścia nowego kultu w Duchu i prawdzie (J 4,23n). Wino zaś jest symbolem nowości, którą przynosi Chrystus. Znaczenie obfitości wina ukazuje [[Księga Przysłów]] 9,1-6:
{{Cytat| Mądrość zbudowała sobie dom i wyciosała siedem kolumn, nabiła zwierząt, namieszała wina i stół zastawiła. Służące wysłała, by wołały z wyżynnych miejsc miasta: Prostaczek niech do mnie tu przyjdzie. Do tego, komu brak mądrości, mówiła: Chodźcie, nasyćcie się moim chlebem, pijcie wino, które zmieszałam. Odrzućcie głupotę i żyjcie, chodźcie drogą rozwagi!}}