Lene Nielsen: Różnice pomiędzy wersjami

Nielsen w curling zaczęła grać w 1998<ref name="curlit"/>, a na arenie międzynarodowej zadebiutowała w 2004. Jako rezerwowa wygrała [[Mistrzostwa Świata Juniorów Grupy B w Curlingu 2004|MŚJ Grupy B]], a we [[Mistrzostwa Świata Juniorów w Curlingu 2004|właściwych]] zajęła 4. miejsce. Wystąpiła w 6 meczach i została wybrana do zespołu ''All-Star'' na pozycji drugiej. [[Mistrzostwa Świata Juniorów w Curlingu 2005|Rok później]] grała jako druga w zespole [[Madeleine Dupont]], Dunki dotarły do małego finału, gdzie przegrały 4:6 na rzecz Kanadyjek ([[Andrea Kelly]])<ref>{{WCF|zawody|236|MŚJ 2005}}</ref>. W 2006 Lene objęła funkcję kapitana i w meczu o brąz [[Mistrzostwa Świata Juniorów w Curlingu 2006|Mistrzostw Świata Juniorów]] pokonała 8:4 Szwajcarię ([[Michèle Jäggi]])<ref>{{WCF|zawody|240|MŚJ 2006}}</ref>.

Od sezonu 2007/2008 Lene Nielsen objęła funkcję kapitana i w [[Mistrzostwa Europy w Curlingu 2007|Mistrzostwach Europy 2007]] stanęła na najniższym stopniu podium<ref>{{WCF|zawody|321|ME 2007}}</ref>. Po kilku latach dominacji połączonego zespołu sióstr Dupont i Jensen Nielsen na arenę międzynarodową powróciła w [[Mistrzostwa Europy w Curlingu 2010|ME 2010]] zajmując 5. lokatę<ref>{{WCF|zawody|360|ME 2010}}</ref>. W 2011 jej drużyna wystąpiła zarówno w [[Mistrzostwa Świata Kobiet w Curlingu 2011|MŚ]] jak i [[Mistrzostwa Europy w Curlingu 2011|ME]], w dwóch imprezach awansowała do play-offów jednak ostatecznie zajęła 4. miejsce. We wcześniejszym turnieju Dunki były gospodyniami, w fazie finałowej przegrały mecze z Kanadą ([[Amber Holland]]) i Chinami ([[Wang Bingyu]])<ref>{{WCF|zawody|402|MŚ 2011}}</ref>. W grudniu zaś do fazy play-off Dunki zakwalifikowały się z 2. miejsca w Round Robin, jednak przegrały kolejne mecze ze Szwecją ([[Margaretha Sigfridsson]]), Szkocją ([[Eve Muirhead]]) i Rosją ([[Anna Sidorowa]])<ref>{{WCF|zawody|431|ME 2011}}</ref>. Gorszy występ Nielsen odnotowała podczas [[Mistrzostwa Świata Kobiet w Curlingu 2012|MŚ 2012]], gdzie Dunki wygrywając 5 spotkań zajęły 8. miejsce<ref>{{WCF|zawody|406|MŚ 2012}}</ref>. W [[Mistrzostwa Europy w Curlingu 2012|kolejnych ME]] Dunki dowodzone przez Nielsen ponownie uplasowały się tuż za podium. By awansować do rundy finałowej musiały rozegrać baraż ze Szwajcarkami ([[Mirjam Ott]]), przegrały natomiast późniejsze mecze przeciwko Rosji (Anna Sidorowa) i Szwecji (Margaretha Sigfridsson)<ref>{{WCF|zawody|452|ME 2012}}</ref>.

Podczas [[Mistrzostwa Świata Kobiet w Curlingu 2013|Mistrzostw Świata 2013]] Dunki wygrały cztery z jedenastu spotkań i podobnie jak rok wcześniej zostały sklasyfikowane na ósmym miejscu<ref>{{WCF|zawody|454|MŚ 2013}}</ref>. Łącznie w kwalifikacjach do [[Curling na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014|Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014]] zdobyły 10 punktów, co bezpośrednio zapewniło im występ w Soczi. Zespół z Hvidovre po pokonaniu w barażu Rosjanek ([[Anna Sidorowa]]) awansował do fazy finałowej [[Mistrzostwa Europy w Curlingu 2013|Mistrzostw Europy 2013]]. Reprezentantki Danii przegrały jednak dwa następne spotkania przeciwko Szwecji ([[Margaretha Sigfridsson]]) i Szwajcarii ([[Mirjam Ott]]), zostały sklasyfikowane tuż za podium<ref>{{WCF|zawody|492|ME 2013}}</ref>. Podczas [[Curling na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014|turnieju olimpijskiego]] reprezentantki Danii spełniły swoje założenia i uplasowały się na 6. miejscu<ref name="sochi">{{Cytuj stronę | url = http://www.sochi2014.com/en/athlete-lene-nielsen | tytuł = Profil Lene Nielsen w bazie Sochi 2014 | język = en | data dostępu = 2014-02-26}}</ref>, w fazie grupowej wygrały 4 mecze, przegrały zaś 5<ref>{{WCF|zawody|382|ZIO 2014}}</ref>. Nielsen była [[Lista chorążych państw uczestniczących w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014|chorążym reprezentacji]].