Zenon Nowak: Różnice pomiędzy wersjami

W 1924 Zenon Nowak został członkiem [[Komunistyczna Partia Polski|Komunistycznej Partii Polski]], w latach 1945–1948 członek [[Polska Partia Robotnicza|Polskiej Partii Robotniczej]], a następnie działacz [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]. W okresie od 27 lutego 1951 do 24 czerwca 1965 oraz od 25 czerwca 1968 do 22 grudnia 1968 wiceprezes [[Rada Ministrów w Polsce|rady ministrów]] w rządach [[Bolesław Bierut|Bolesława Bieruta]] i [[Józef Cyrankiewicz|Józefa Cyrankiewicza]]. W latach 1968–1971 przewodniczący Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]. W latach 1969–1971 prezes [[Najwyższa Izba Kontroli|Najwyższej Izby Kontroli]]. Od 1971 do 1978 [[ambasador]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] w [[Moskwa|Moskwie]]. W okresach 1953–1956 i 1961–1972 poseł na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] PRL. W latach 1978-1980 członek Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu [[Front Jedności Narodu|Frontu Jedności Narodu]]. Zenon Nowak na VII Plenum [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|KC PZPR]] wystąpił z zarzutem, że we władzach krajowych za dużo jest osób pochodzenia [[Żydzi|żydowskiego]]. Uważany za wpływową postać wśród [[natolińczycy|"natolińczyków"]] <ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Eisler|imię= Jerzy|autor link= |tytuł= Zarys dziejów politycznych Polski 1944-1989| rozdział= Październik i „Mała stabilizacja"| nazwisko r= | imię r= | autor r link= |wydawca= POW „BGW"|miejsce= Warszawa|rok= 1992|strony= 62|isbn= 8370662080}}</ref>.