Wersja z 20:51, 10 mar 2014 edytuj Yusek (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 23 478 edycji →‎Starożytność: Dodatek ← poprzednia edycja		Wersja z 21:03, 10 mar 2014 edytuj anuluj edycję Yusek (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 23 478 edycji →‎Starożytność: Chyba cała z tego źróła następna edycja →
Linia 75: W latach 106-112 Dacją zarządzał legat w randze konsula. Prowincja ta odpowiadała obszarowi Transylwanii oraz Oltenii{{odn\|Nouzille\|1997\|s=35}}. Obszar ten, mimo że bogaty, był bardzo niebezpieczny i z tego powodu Rzym musiał utrzymywać na tym terenie znaczne siły wojskowe{{odn\|Nouzille\|1997\|s=36}}. Dodatkowo rekrutowano, wśród miejscowych, milicję{{odn\|Nouzille\|1997\|s=37}}. W celu poprawy sytuacji w Dacji Rzym ściągnął do prowincji licznych kolonistów. Dodatkowo rozbudowywano infrastrukturę, głównie drogową. Wzdłuż szlaków komunikacyjnych budowano strażnice{{odn\|Nouzille\|1997\|s=37}}. W późniejszych latach Dacja stała się krainą bogatą stąd przyjęła się nazwa Dacia Felix (Dacja szczęśliwa){{odn\|Nouzille\|1997\|s=38}}. Obecność silnej armii oraz dużej liczby kolonistów spowodowała szybką romanizację miejscowej ludności{{odn\|Nouzille\|1997\|s=41}}. W II wieku Rzym zrezygnował z polityki podbojów i zaczął budować silne granice. W III wieku na skutek braku stabilizacji wewnętrznej Cesarstwo Rzymskie słabło. Wprawdzie rzymska armia w latach 235-236 rozbiła armię wolnych Daków to już w 242 Rzymianie byli w odwrocie. W 251 zarządzono ewakuację Dacji{{odn\|Nouzille\|1997\|s=43}}. Mimo to na tych terenach znajdowano monety rzymskie z 270-275{{odn\|Nouzille\|1997\|s=44}}. === Wieki ciemne ===

Siedmiogród: Różnice pomiędzy wersjami