Skutki wojny domowej w Libii: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
|||
Linia 4:
== Skutki bezpośrednie ==
[[Plik:Seal of the National Transitional Council (Libya).svg|thumb|Logo [[Narodowa Rada Tymczasowa|Narodowej Rady Tymczasowej]]]]
Bezpośrednim skutkiem ponad ośmiomiesięcznej [[Wojna domowa w Libii (2011)|wojny domowej]] była transformacja władzy w Libii. Panujący przez 42 lata dyktator został odsunięty od władzy i zabity, a większość jego popleczników została pochwycona lub także zamordowana w czasie walk. 23 października 2011 nowe libijskie władze ogłosiły, iż '
NTC declares 'Liberation of Libya'|data=23 października 2011|opublikowany=Al Jazeera|język=en|data dostępu=23 października 2011}}</ref>.
Przedstawicielem Libii na arenie międzynarodowej została Narodowa Rada Tymczasowa, która z biegiem trwania konfliktu otrzymywała co raz większe poparcie na świecie. Przewodniczącym Rady, który pełnił funkcję głowy państwa był [[Mustafa Muhammad Abd ad-Dżalil]], jego zastępcą był [[Abdul Hafiz Ghoga]], natomiast urząd premiera rządu tymczasowego objął [[Mahmud Dżibril]]. Po zakończeniu wojny premier ogłosił, iż ustępuje ze stanowiska. Tymczasowo obowiązki premiera przejął [[Ali Tarhouni]], a 31 października na to stanowisko desygnowano [[
Dowództwo NATO poinformowało, iż operację powietrzną nad Libią zakończy się wraz z z ostatnim dniem października<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.wprost.pl/ar/266857/NATO-zakonczy-operacje-w-Libii-do-konca-pazdziernika/|tytuł=
Linia 35:
=== Formowanie rządu przejściowego ===
[[Plik:El keib.jpg|thumb|Premier rządu przejściowego [[
22 listopada 2011 wieczorem desygnowany premier Adbel Rahim al-Kib ogłosił utworzenie nowego rządu przejściowego. Powołanie rządu stanowiło wypełnienie mapy drogowej, według której miesiąc po ogłoszeniu wyzwolenia kraju, miał zostać powołany rząd. W rządzie utworzono 24 ministerstwa. Ministrem obrony został Usama al-Dżuwali, szefem MSW Fauzi Abd Alem, ministrem spraw zagranicznym mianowano Aszura ibn Chajala. Ministrem ds. ropy i gazu został Abd ar-Rahman ben Jazza. Tekę resortu resortu ds. młodzieży i sportu otrzymał Fathi Terbel. Na czele trzech z ministerstw stały trzy kobiety. Niektóre resorty powołano po raz pierwszy – ministerstwo ds. męczenników, rannych i osób zaginionych oraz ministerstwo ds. społeczeństwa obywatelskiego. Nowy rząd zobowiązał się "zapewnić sprawiedliwość, poprzez gwarantowanie praw, które przez ostatnie 42 lata były naruszane". Gabinet został zaprzysiężony 24 listopada 2011. Kolejnym zobowiązaniem nowych władz będzie przeprowadzanie wyborów do 200-osobowej Konstytuanty najpóźniej do czerwca 2012, a rok później elekcji generalnej, czyli parlamentarnej i prezydenckiej<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,126314,title,Libia-ma-nowy-rzad-powstancy-podzielili-sie-fotelami,wid,14011332,wiadomosc.html|tytuł=Libia ma nowy rząd - powstańcy podzielili się fotelami|data=2011-11-22|opublikowany=tvn24.pl|język=pl|data dostępu=2011-11-23}}</ref>.
Linia 73:
Wybory wygrał Sojusz Sił Narodowych premiera Mahmuda Dżibrila z wynikiem 48,8%, zdobywając 39 miejsc w parlamencie. 17 miejsc w parlamencie (21,3%) uzyskali islamiści – Bracia Muzułmanie i salafici. O wynikach libijskich wyborów decydowały aspekty plemienne, klanowe, a także różnice regionalne w kraju. W przeciwieństwie do wyborów w innych krajach ogarniętych Arabską Wiosną – Tunezji i Egipcie, nie wygrali islamiści<ref name=wyniki />.
8 sierpnia 2012 w Trypolisie odbyła się uroczystość przekazania władzy przez Tymczasową Radę Narodową, Powszechnemu Kongresowi Narodowemu. Symbolicznie władze na ręce najstarszego członka liczącego 200 deputowanych Zgromadzenia Narodowego [[
12 września 2012 w Zgromadzeniu Narodowym odbyły się wybory nowego szefa rządu, który zastąpił tymczasowy gabinet Adbela Rahima al-Kiba. Głosowanie w pierwszej turze wygrał [[Mustafa Bu Szagur]], który pokonał byłego pierwszego premiera tymczasowego [[Mahmud Dżibril|Mahmuda Dzibrila]] stosunkiem głosów 96 do 94. Jako szef nowego rządu zapowiedział starania na rzecz poprawy działania służb państwowych oraz sytuacji bezpieczeństwa poprzez wzmocnienie struktur wojska i policji, a także rozbrojenie bojowników z czasów wojny domowej<ref name=r13 />. Jednakże 7 października 2012 parlament libijski udzielił po raz drugi premierowi Mustafie Bu Szagurowi wotum nieufności, po tym jak odrzucono jego dziesięcioosobowy skład gabinetu. Wiązało się to z nieutworzeniem przez niego gabinetu i kontynuowaniem rządów przez Abdela Rahima al-Kiba<ref>{{cytuj stronę | url = http://wiadomosci.onet.pl/swiat/libia-parlament-odrzucil-sklad-nowego-rzadu-premie,1,5270607,wiadomosc.html | tytuł = Libia: parlament odrzucił skład nowego rządu; premier zdymisjonowany | data = 7 października 2012 | opublikowany = onet.pl | język = pl | data dostępu = 2012-10-07}}</ref>. 14 października 2012 Zgromadzenie Narodowe wybrało Ali Zajdana na stanowisko szefa rządu. Wotum zaufania otrzymał 31 października 2012<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-20152538 | tytuł = Libyan parliament approves new government | data = 31 października 2012 | opublikowany = BBC News | język = en | data dostępu = 2012-11-01}}</ref>, a jego gabinet zaprzysiężono 14 listopada 2012 i od tego czasu jest premierem Libii<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5g_un7N0HMcoFNJClCOzPdczsxmTw?docId=CNG.5f5d4d61e54889235995304ae07eb89d.591 | tytuł = Libya government sworn in | data = 14 listopada 2012 | opublikowany = AFP | język = en | data dostępu = 2012-12-19}}</ref>.
| |||