Zatrzymanie (prawo): Różnice pomiędzy wersjami

'''Zatrzymanie''' – środek przymusu w postaci pozbawienia wolności, jaki ma prawo zastosować [[Policja]] lub inne uprawnione organy ścigania ([[Centralne Biuro Antykorupcyjne]], [[Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego]], [[Straż Graniczna]], [[Żandarmeria Wojskowa]] i inne) w stosunku do osoby podejrzanej, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniła ona [[przestępstwo]] i jednocześnie zachodzi obawa, iż się ukryje lub zatrze ślady przestępstwa. Zgodnie z [[Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej|Konstytucją RP]] i [[kodeks postępowania karnego|kodeksem postępowania karnego]], zatrzymany powinien być niezwłocznie i w zrozumiały dla niego sposób poinformowany o przyczynach zatrzymania, z którego należy sporządzić protokół. Zatrzymany powinien być zwolniony niezwłocznie po ustaniuustaleniu przyczyn zatrzymania, po maksymalnie 48 godzinach.

Osobie zatrzymanej przysługuje prawo wniesienia zażalenia do sądu, który niezwłocznie (w terminie instrukcyjnym do 7 dni) je rozpatruje i w razie uznania bezpostawnościbezpodstawności zatrzymania poleca natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego lub – jeśli zwolnienie to już nastąpiło – orzeka o bezprawności zatrzymania co jest podstawą do roszczenia o odszkodowanie za bezprawne pozbawienie wolności kierowanego przeciwko [[Skarb Państwa|Skarbowi Państwa]]. W prawie polskim nie obowiązuje instytucja [[habeas corpus]], której istotą jest obligatoryjne doprowadzenie każdej zatrzymanej osoby (niezależnie od jej żądania) do Sądu celem potwierdzenia legalności zastosowania tego środka przymusu.