Morze Ochockie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Julo (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
drobne redakcyjne, drobne techniczne
Linia 1:
{{Morze infobox
|nazwa = Morze Ochockie
|zdjęcie = SeaBuchta ofNagajewa Okhotsk map(Magadan).pngjpeg
|opis_zdjęcia = MorzeZatoka OchockieNagajewa naw mapiepobliżu [[Magadan]]u
|państwa = {{Państwo|RosjaRUS}}<br />{{Państwo|JaponiaJPN}}
|powierzchnia = 1. 583. 000
|powierzchnia_zlewiska =
|średnia_głębokość = 177
|największa_głębia = 3372
|objętość = 1 365 000
|zasolenie = 32,8
|temperatura =
|typ_morza = [[morze przybrzeżne|przybrzeżne]]
|kontynent = [[Azja]]
|wyspymapa morza = Sea of Okhotsk =map.png
|opis mapy morza = Morze Ochockie na mapie
|kod mapy = RUS
|współrzędne = 55 N 150 E
|wyspy = [[Wyspy Szantarskie]]
|commons = Category:Sea of Okhotsk
}}
'''Morze Ochockie''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Охотское море'') – [[morze]] w północno-zachodniej części [[Ocean Spokojny|Oceanu Spokojnego]] leżące między półwyspem [[Kamczatka]], [[Wyspy Kurylskie|Wyspami Kurylskimi]] i [[Hokkaidō|Hokkaido]] na wschodzie, a [[Sachalin]]em i kontynentem azjatyckim na zachodzie. Z Oceanem Spokojnym łączy się przez Cieśniny Kurylskie, z [[Morze Japońskie|Morzem Japońskim]] przez [[Cieśnina Tatarska|Cieśninę Tatarską]] i [[Cieśnina La Pérouse'a|Cieśninę La Pérouse'a]].
[[Plik:Buchta Nagajewa (Magadan).jpeg|thumb|300px|Zatoka Nagajewa w pobliżu [[Magadan]]u]]
'''Morze Ochockie''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Охотское море'') – [[morze]] w północno-zachodniej części [[Ocean Spokojny|Oceanu Spokojnego]] leżące między półwyspem [[Kamczatka]], [[Wyspy Kurylskie|Wyspami Kurylskimi]] i [[Hokkaidō|Hokkaido]] na wschodzie, a [[Sachalin]]em i kontynentem azjatyckim na zachodzie. Z Oceanem Spokojnym łączy się przez Cieśniny Kurylskie, z [[Morze Japońskie|Morzem Japońskim]] przez [[Cieśnina Tatarska|Cieśninę Tatarską]] i [[Cieśnina La Pérouse'a|Cieśninę La Pérouse'a]].
 
Większa część morza leży na [[Szelf kontynentalny|szelfie kontynentalnym]]. Długość linii brzegowej 1046010&nbsp;460 km. Linia brzegowa słabo rozwinięta. Największe zatoki: Szelichowa, Sachalińska. Prawie wszystkie wyspy położone przy brzegach. Największe z nich to [[Wyspy Szantarskie]], Wyspy Zawiałowa, Wyspy Jamskie. Tylko mała wyspa Jana (ros. Ионы) leży na otwartym morzu. Do Morza Ochockiego wpadają [[Amur (rzeka)|Amur]], Uda, Ochota, Giżyga, Pienżyna.
* powierzchnia 1583 tys. km²
* średnia objętość 1365 tys. km³
* średnia głębokość 177 m
* największa głębokość 3372 m
* [[zasolenie]] 32,8‰
 
Większa część morza leży na [[Szelf kontynentalny|szelfie kontynentalnym]]. Długość linii brzegowej 10460 km. Linia brzegowa słabo rozwinięta. Największe zatoki: Szelichowa, Sachalińska. Prawie wszystkie wyspy położone przy brzegach. Największe z nich to [[Wyspy Szantarskie]], Wyspy Zawiałowa, Wyspy Jamskie. Tylko mała wyspa Jana (ros. Ионы) leży na otwartym morzu. Do Morza Ochockiego wpadają [[Amur (rzeka)|Amur]], Uda, Ochota, Giżyga, Pienżyna.
 
Morze Ochockie jest zasilane przede wszystkim dzięki połączeniu z Oceanem Spokojnym. Opady i wody rzek odgrywają małą rolę. Najwięcej wody przepływa przez Cieśninę La Pérouse'a. Wody z głębin Oceanu Spokojnego przechodzą przez Cieśniny Kurylskie. Powierzchniowe wody Morza Ochockiego mają temperaturę zimą od -1,8 do 2° С, latem od -1,5 do 15° С. Występują prądy morskie, największe w Cieśninach Kurylskich (nawet do 3 m/s). Przypływy mają amplitudy od 12 m w Zatoce Szelichowa do 0,8 m przy brzegu [[Sachalin]]u. Północna część morza pokrywa się lodem. Często występują sztormy. Przezroczystość wód waha się w granicach 10–17 m na pełnym morzu i 6–8 m przy brzegach.
Linia 31 ⟶ 28:
Morze charakteryzuje się bogatą fauną. Znane jest ze swoich ławic [[mintaj]]a. Występuje wiele gatunków bezkręgowców i ssaków ([[walenie]], [[fokowate|foki]]).
 
Ważniejsze miasta nad Morzem Ochockim: [[Magadan]], [[Ochock]], [[SiewierokurylskSiewiero-Kurilsk]], [[KurylskKurilsk]], [[Abashiri]].
 
Morze Ochockie zostało odkryte – dla Europejczyków – przez rosyjskich podróżników Moskwicina i Pojarkowa w pierwszej połowie XVII wieku. Od [[1733]] r. uczestnicy Drugiej Ekspedycji Kamczackiej zbadali większość wybrzeża morza. W latach [[1849]]–[[1855]] zbadano ujście [[Amur (rzeka)|Amuru]] i potwierdzono istnienie cieśniny między kontynentem a Sachalinem.
 
{{wikisłownik|Morze Ochockie}}